หัวข้อ: …บทสรุปของฉันและเธอ…
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 15 กุมภาพันธ์, 2568, 08:35:18 PM
…บทสรุปของฉันและเธอ…
( The Closure )
ถึงเธอ…
ฉันดีใจที่ได้พบเจอเธออีกครั้ง
…เพราะมันทำให้ฉันสามารถมีบทสรุป
ให้กับความรู้สึกในใจของฉันได้
ความรู้สึกที่มันคอยจะเกาะเกี่ยวเหนี่ยวหน่วง
ในใจฉันอยู่เป็นระยะๆตลอดเวลาหลายปีที่ผ่านมา
จนทำให้ฉันไม่สามารถตัดใจจากเธอ
มาวันนี้…มันทำให้ฉันได้รู้แล้วว่า…
~ กาลเวลาย่อมกลืนกลบทุกสิ่งทุกอย่าง
สามารถทำให้สิ่งต่างๆเปลี่ยนแปลงไป
รวมทั้งความรู้สึกนึกคิดของคนเรา
~ คนๆหนึ่งในวันนี้กับคนๆนั้นในอดีต
คือคนละคนกัน
~ และความละเอียดอ่อนลึกซึ้งของ
ภาพความทรงจำที่ประทับอยู่ในใจ
คนเราแต่ละคนนั้นก็ไม่เท่ากัน
ในขณะที่คนๆหนึ่งอาจจะยังคงติดยึด
อยู่กับภาพความทรงจำเดิมๆในอดีต
ในรายละเอียดที่แม้จะเป็นเพียงเศษเสี้ยวเล็กๆ
น้อยๆของเหตุการณ์ที่ผ่านมา แต่มันสัมผัสใจ
อย่างลึกซึ้งเสียจนรู้สึกเสมือนมันพึ่งเกิดขึ้นสดๆ
ร้อนๆ
แต่สำหรับอีกคน ภาพทรงจำในอดีต
อาจเป็นเพียงแค่ภาพเลือนราง
ของเหตุการณ์ที่เป็นดั่งกิจวัตรประจำวัน
ที่ผ่านมาในชีวิต ในวันหนึ่งๆเท่านั้น
~ ขอขอบคุณ…สำหรับความทรงจำในอดีต
ซึ่งฉันจะไม่มีวันลืมเลือน
แต่ทว่า…ฉันคงจะไม่คร่ำครวญโหยหาถึงมันอีก
~ และขอขอบคุณ ที่ทำให้ฉันสามารถพบบทสรุป
ของเรื่องราวต่างๆในอดีตในใจฉัน
เพื่อที่ฉันจะได้ก้าวเดินต่อไปกับวันข้างหน้า
ไม่ว่าวันข้างหน้าจะเป็นเช่นไร…
จะเป็นแสงอรุณที่สดใสเจิดจ้า
หรือ เมฆหมอกที่อึมครึมมืดหม่นก็ตาม
ฉันก็พร้อมจะเปิดรับมัน ด้วยความเต็มใจ
ฉันขออวยพรให้เธอมีชีวิตที่ดี
ได้พบและสร้างความทรงจำใหม่ๆที่สวยงาม
ที่มีค่าควรแก่การรำลึกถึง
และเก็บมันไว้ในเบื้องลึกแห่งหัวใจของเธอ…ตราบนานเท่านาน
…จากฉัน
“…Memory
all alone in the moonlight.
I can dream of the old days
life was beautiful then.
I remember the time I knew what happiness was.
Let the memory live again
…Touch me, It’s so easy to leave me.
All alone with my memory of my days in the sun.
If you touch me, you'll undestand what happiness is.
Look a new day has begun…“
Memory : Barbara Streisand
Zb46l5EBhrE
Soul Searcher
Inspired to write 15/2/2025
|
|