หัวข้อ: แล้วสักวันฉันจะกลับมา เริ่มหัวข้อโดย: กิติราช ทับทิม ที่ 20 กุมภาพันธ์, 2568, 10:12:42 AM แล้วสักวันฉันจะกลับมา
(กลอนสุภาพ) :26: มิเลิศถ้อยร้อยกรองเทียบผองท่าน มิอาจหาญเหิมเก่งเชลงฉาย มิสามารถวาทคำให้กำจาย มิแพรวพรายพจน์โฉ่แถมโบราณ หามีใครใคร่ชอบมาตอบต่อ หามียศเยินยอพะนอขาน หามีถักวรรคทองร้อยกรองกานท์ หามีงานงามคิดชวนมิตรชม เสียงก่นเกลียดเดียดฉันท์หุนหันหยาม ดังตูมตามเต็มหูพรั่งพรูขรม หลากหลายย้ำคำติสิ้นนิยม สำนวนล่มแลเปราะไพเราะเลือน เห็นความนัยได้ดูเริ่มรู้สึก เก็บกดลึกหลากชังประดังเกลื่อน หวนพินิจคิดสิ่งมิตรติงเตือน อารมณ์เปื้อนเปรอะที่ศักดิ์ศรีเรา สิ้นปัญญาพาทีขอหนีหาย หมดสิ้นลายล่มรวนสำนวนเฉา คิดเครียดเคร่งเร่งข้าเก่งกล้าเชาวน์ ไปขัดเกลากลอนกานท์มินานรอ พลันสติพิโรธคลายโกรธแล้ว เรียนรู้แก้วกรองกานท์เบิกบานก่อ สุนทรีปรีดิ์เปรมอิ่มเอมคลอ กลับมาต่อเติมฝันร่วมจรรโลง ๚๛ :0683: คำ กิติราช ทับทิม(แมนยู) ปรับใหม่ วันที่ ๒๐ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๘ ภาพ National Geographic Thailand (https://i.ibb.co/8LJvX2CF/480299249-649118940848854-8573771225949296861-n.png) (https://ibb.co/9kJKG2DR) หัวข้อ: Re: แล้วสักวันฉันจะกลับมา เริ่มหัวข้อโดย: พิกุลแก้ว ที่ 20 กุมภาพันธ์, 2568, 11:14:04 PM มิได้แข่งเทียบผู้ใดในผองท่าน เก็บเกี่ยวกานท์เพียงมิให้ใจไหวโหวง สำนวนยังปร่าแปร่งตามเนื้อโคลง จับคำโยงรวบรัดอย่างขัดใจ จึงบางคราอารมณ์นิยมอ่าน ภาษาศิลป์สื่อสารอันหวามไหว สละสลวยด้วยเนื้อคำสื่อความนัย ตามติดบทต่อไปไม่ทิ้งกัน. |