เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเปล่า => ข้อความที่เริ่มโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 06 พฤษภาคม, 2568, 08:31:34 PM



หัวข้อ: …หนึ่งเล่มเทียนไข…
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 06 พฤษภาคม, 2568, 08:31:34 PM



…หนึ่งเล่มเทียนไข…


“….เทียบทุกคำที่เขียนคือเทียนไข
ผู้เผาไหม้ตัวเองเพื่อเปล่งแสง
ยิ่งค่าความงามเทิดเจิดแจรง
ยิ่งเสียดแทงหัทยางค์ให้ร้างเลย…“


[บทกวี “ใบศรี” โดยท่านอาจารย์เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์]


…ขอเป็นหนึ่งเล่มเทียนไข
ส่องแสงไฟสุกสว่างกลางเวหน
ท่ามกลางชีวิตแสนเปล่าเปลี่ยวและมืดมน
อุทิศตนเป็นเทียนไขให้ชาวประชา

เจอลมโบกกรรโชกแรงแสงอาจดับ
มิราลับ สู้จุดไฟขึ้นใหม่เถิดหนา
หากเผาตนจนหมดสิ้นเชื้อ…
เหลือเพียงแรงแห่งศรัทธา-
จงต่อเปลวไฟให้เทียนเล่มหน้า…
ได้เปล่งแสงเจิดจ้ากำจาย


JL2xfubi6E8

โซ…เซอะเซอ
6 พฤษภาคม 2568




หัวข้อ: Re: …หนึ่งเล่มเทียนไข…
เริ่มหัวข้อโดย: share ที่ 07 พฤษภาคม, 2568, 09:10:51 AM


@ เทียนไข ไสวด้วย สละตน
หวังผล หนสว่าง มิสับสน
พ้นหล่ม เล่นเล่ห์ เฉมนต์
ห่างเหตุ กิเลสผจญ ทุกกาล

@ เทียนไข ไสวต่อ ต้องก่อกิจ
แค่คิด ฤ เกิด "ประเสริฐ"ฉาน
สิ่งดี ต้องประจักษ์ หลักพยาน
"ปฏิบัติ" ห้าวหาญ สละตน










หัวข้อ: Re: …หนึ่งเล่มเทียนไข…
เริ่มหัวข้อโดย: •แก่นไม้๛• ที่ 14 พฤษภาคม, 2568, 08:43:19 PM
(https://1.bp.blogspot.com/-Hk6D8jpq0aY/T4ahRHmcp5I/AAAAAAAAles/dP5YTUjsSbM/s1600/1228821f0oirg12y1.gif)

ชีวิตนับถอยหลังแต่ยังสู้
ศรัทธายังคงอยู่ทั่วแห่งหน
เปลวเทียนน้อยลอยวาบกลางหมู่คน
เป็นความหวังหลังฟ้าฝนกระหน่ำใจ

อุทิศให้ส่วนรวมร่วมชีวิต
ด้วยแนวคิดผลิบานกาลแขไข
หากปลายทางร้างถิ่นสิ้นทางไป
จะยังขอต่อไฟอุดมการณ์.

   •แก่นไม้๛•


หัวข้อ: Re: …หนึ่งเล่มเทียนไข…
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 15 พฤษภาคม, 2568, 07:28:15 AM


แสงเทียนเล่มน้อยน้อยเหมือนด้อยค่า
หากเปี่ยมล้นศรัทธาความกล้าหาญ
พร้อมเปิดโปง โป้ปด คดโกง พาล
สะท้อนสะท้านสังคมป่วย…ด้วยเสียงกลอน

ส่งแรงใจให้แก่กันวันฟ้าหม่น
เกลือกน้ำฝนปนน้ำตาชุ่มคาหมอน
คราบน้ำหมึกกรังเกรอะเลอะหัวนอน
กว่าเว้าวอนอ่อนไหวใจโรยแรง

ยังคงมอบปลอบขวัญวันเหี่ยวหุบ
ถึงหลัวหลุบตันตีบชีพหน่ายแหนง
เกินขีดความสามารถหวาดระแวง
หวังปลี่ยนแปลงความคิดจิตสำนึก

อาจคลังคำน้อยนิดข้องติดขัด
พจน์สัมผัสมิงามคร้ามรู้สึก
ทั้งสื่อสารวกวนทนจารึก-
เช้ายันดึกต่อแสงเทียนเพียรมิท้อ

เก็บเอาความจริงใจจารใส่วรรค
รู้บอกรักชิงชังครั้งคราวก่อ
ถ่ายทอดลงอักษรอ่อนลออ
ร้อยถักทอลึกห้วงดวงฤดี

ผู้เสพศิลป์จินตนามิราร้าง
แม้เหินห่างโภคทรัพย์อับแสงสี
ไร้สูงเกียรติยศศักดิ์บารมี
สืบสร้างสรรค์งานกวีนี้เพียงตน

กำลังใจให้แก่กันรางวัลมอบ-
ผู้ชื่นชอบโคลงกลอนสุนทรผล
จุดแสงเทียนส่องสว่างกลางสกล
เกลี้ยกล่อมชนกอบกู้หวัง…กำลังใจ

fXScSg6TywA

รางวัลแด่คนช่างฝัน : จรัล มโนเพ็ชร]


“…จะปลอบดวงใจให้เธอหายร้าวราน
จะเป็นสะพานให้เธอเดินไปแน่นอน

จะเป็นสายน้ำเย็นดับกระหายยามโหยอ่อน
คอยอวยพรให้เธอสมดังหวังได้นิรันดร์…



…ขอหยิบเอากลอนเก่ามาประยุกต์ใช้ครับ…

โซ…เซอะเซอ
15 พฤษภาคม 2568