หัวข้อ: กลอนสุภาพ เรื่อง ฟ้าฝน เริ่มหัวข้อโดย: หมูทะเล ที่ 27 กันยายน, 2568, 11:57:11 PM (https://1.bp.blogspot.com/-yadATUGWbiA/T4ag4qUsrSI/AAAAAAAAlac/TGL2__ivG_g/s1600/1146632tr1h4dnkow.gif) กาลวารนี้ท้องนภายังมัวหม่น เพราะหน้าฝนหรือบางคนกำลังเศร้า เมฆปิดฟ้าตัดเราขาดแสงและเงา จากตะวันดวงเก่าที่คุ้นเคย ฉันมองฟ้าพลางนั่งนึกคิดสงสัย นี่เราถูกขับไล่ไหมช่วยเฉลย ใครก็ได้ตอบฉันหน่อยพลอยชื่นเชย เอ้อระเหยให้ฉงนทำไมกัน ต่อกลอนถามอากาศเพียงครู่หนึ่ง แสงทองก็ส่องถึงบ้านของฉัน แต่สาดทอบนใบไม้ไม่ถึงวัน แดดอุ่นพลันมลายคล้ายเกี่ยงงอน ฟ้ามืดเมฆกลืนฟ้าอีกเพลา เม็ดฝนหยดจากฟ้ามิผัดผ่อน คล้ายว่าล่าอาณานิคมนคร ที่ใดฝนได้นอนคือพิรุณแดน ฝนแดดรบแข่งแก่งยึดธาษตรี เป็นบุรีสัญอำนาจหวงแหน ผลัดกันแพ้ชนะเป็นเจ้าแคว้น แต่เราเป็นตัวแทนรับเคราะห์อุตุ รังสรรค์โดย หมูทะเล (https://4.bp.blogspot.com/-U2qqzMxz66U/T4agzztsJMI/AAAAAAAAlZk/YT98_Po2VpA/s1600/1116456hr3ovz1ydo.gif) |