เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

(https://i.pinimg.com/736x/71/b5/25/71b525267ad295e1be9ae1026dfa36fc.jpg)

ไม่ได้อยากทำตัวเจ้าปัญหา
และไม่ได้หมายความว่า"ฉันอวดเก่ง"
ไม่ใช่การขมขู่ดูนักเลง
เพราะ"น้อยใจ"เท่านั้นเองจึงก่อกวน

อยากได้ความสนใจต่อกันบ้าง
คำพูดไม่เหินห่าง ดูสั้นห้วน
แสดงถึงความสำคัญยามชักชวน
ความน้อยใจทุกอย่างล้วนเป็นเพราะเธอ.

(https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvP5pdLIEBEWe4z7zazGBrGdcELwcmj08T8YOjxUd2M8NlpvHjynGlszuMlJGJS0lK2Sz5gFGoUFDe105ysvC_7bFjLoTuavI5qrPdWXntzxXRoVMO9jjUdK5rKtU6tx8HIZDrz51KJDc/s320/3i231.gif)

มานั่ง..บ่นน้อยใจทำไมหนอ
แล้วนั่ง..ท้อทุกครั้งคราพลั้งเผลอ
มานั่ง..คอยนอยเนอะเมื่อเจอะเจอ
แล้วนั่ง..เพ้อทุกครั้งคล้ายสั่งลา

เรื่องพรูพรั่ง..คำถามขอความเห็น
แล้วทำเป็น...ซึมเซายามเข้าหา
เรื่องพรูพรั่ง..งอนง้ำพร้อมน้ำตา
แล้วทำว่า..วอนเว้าช่วยเข้าใจ

พี่รับฟัง..พยายามเอ่ยปรามเจ้า
แล้วนั่ง..เศร้าหูชา..วนมาใหม่
พี่รับฟัง..ดังเก่าจงเล่าไป
แล้วนั่ง..ใกล้นวลนิ่มก็อิ่มทรวง


Jannjao

(https://i.pinimg.com/474x/94/a0/df/94a0df0c00b7509ffe49f63998dde113.jpg)

ยามน้อยใจใครเล่าจะกล้าบ่น
ทำได้เพียงอดทนคนยุแหย่
อาจปั้นปึงไปบ้าง..เผื่อใครแคร์
หันกลับมาดูแลหัวใจกัน

เพราะไม่เคยมีสิทธิ์ในทุกเรื่อง
ทำได้เพียงขุ่นเคืองก็เท่านั้น
ต่อให้ฉันเงียบหายไปหลายวัน
ก็ไม่เคยจะสำคัญในใจเธอ.

(https://www.bloggang.com/data/w/walking-in-the-rain/picture/1490186868.gif)

ถามอะไรไม่ตอบตีขอบเขต
มีสาเหตุลึกใดไม่เสนอ
คลุมเครือในสัมพันธ์ขั้นพร่าเบลอ
ปล่อยฉันเก้อรอคอยจนน้อยใจ

ถามว่ารักกันไหมก็ไม่ตอบ
เธอตีกรอบสัมพันธ์นั้นแค่ไหน
ฉันต้องรอเธอนั้นนานเท่าใด
ถามอะไรเฉยชาแทบบ้าตาย

ฉันเล่าความถามไถ่อยากใกล้ชิด
นั่งตัวติดชิดตัวกลัวเธอหาย
พล่ามบอกรักหลงใหลไปมากมาย
เธอก็ส่ายหน้ายู่เพราะหูตึง



masapaer


พูดทุก 2 นาที รอบละ paragraph เธอตอบคร้าบบบ  มาคำ
หูแกไม่ได้ยิน ถึงว่าบ่นอะไร ก็คร้าบบบบ  555

(https://i.pinimg.com/474x/cb/b9/1f/cbb91f91597c265dab12265777eb94d3.jpg)

เอิ่ม..ข้างบนนี้หมายถึง...ท่านพี่จั่น?
หูตึงนั่น...ยานด้วยไหม..ใคร่คิดถึง
เรียกแทบตายกลายกลับ..ท่านหูตึง
พวกเราจึงรอเก้อ...อยู่เป็นนาน

น่าน้อยใจยิ่งนัก...ถูกเมินเฉย
ไม่เอื้อนเอ่ยตอบความมาต่อต้าน
ยังนั่งรอต่อไปที่เรือนชาน
เผื่อหูจะใช้งานได้ดังเดิม.  หิ หิ

(https://stickershop.line-scdn.net/stickershop/v1/product/31541219/LINEStorePC/thumbnail_shop.png?v=1)

ชื่ออาถรรพ์อย่าเอ่ยเปรยบ่อยนัก
เดี๋ยวท่านพี่ที่รักจักเข้าเสริม
เกิดฮึดฮัดหมัดหลอนมาคอนเฟิร์ม
เดี๋ยวสั่นเทิ้มตายคู่อยู่ให้เป็น

 :28:

Masapaer

ภาระพ่วงช่วงนี้ไม่มีว่าง
อยากแยกร่างงานชุกต้องทุกข์เข็ญ
ใช้ความคิดติดตรึงเช้าถึงเย็น
นั่งหน้าเป็นตาเหลือกร้องเฮือกมอง

ปรับอารมณ์ข่มขู่ความรู้สึก
แล้วหวนนึก...อู้เข้า..เลิกเศร้าหมอง
จึงลัดทุ่งมุ่งตรงบรรณวงศ์ทอง
ถ้อยประลองนักดาบเพลงกาพย์กลอน


Jannjao

เสียงดูเหนื่อยเมื่อยล้านะพี่รัก
งานคงหนักพักรบสงบก่อน
แอบอู้บ้างวางไว้ในบางตอน
อย่าลืมนอนเสียด้วยเดี๋ยวป่วยนา

อยากเสร็จไวส่งมาสิมีน้องช่วย
อย่าพึ่งม้วยเพราะงานนั้นเชียวหนา
ห่วงนะคะส่งใจให้พี่ยา
เสร็จงานมาไวนะมะแปรอ

 :12:

Masapaer


สู้ค่าๆ เป็นกำลังใจนะคะ 55
งานรุมเหรอคะ..คงไม่เหนื่อยเท่าสาวรุมหรอกมั้ง :28:

(https://stickershop.line-scdn.net/sticonshop/v1/sticon/5e72e75ac462927cee6d1182/iphone/016.png)

งานมะรุม สาวมะทึ้ง ถึงกับจ๋อย
มีเสน่ห์มิใช่น้อยพี่คนหล่อ
แต่เอาเถิด..น้องยินดีจะป้อยอ
กำลังใจส่งไปรอทุก-ทุกวัน

รับคำสั่งประกาศ"ขอพักยก"
พนมมือไหว้ปรกตรงบ่านั่น
จะเงียบปากไปสักหน่อยก็แล้วกัน
ด้วยน้องนั้น"น่ารัก"กับทุกคน.

งานอวยตัวเองก็เข้าซะงั้น  :26pr:

(https://sdl-stickershop.line.naver.jp/products/0/0/1/31063356/LINEStorePC/main.png)

พี่ก็งานหนักมากอยากบอกน้อง
ไยมิมองเห็นบ้างร่างแทบหล่น
งานอีเว้นท์เดินสายหลายเกินทน
ขับรถวนจนเพลียละเหี่ยใจ

แรงใจท้อกายล้าขาก็ปวด
หาคนนวดบ่มีพี่บ่ไหว
เงินก็หมดหดหนีมิเหลือใย
รับพี่ไว้เลี้ยงข้าวนะ..จะขอบคุณ
 
Masapaer
 


แต่ก็ยังพอไหว เรายังเด็กแข็งแรงอยู่
ห่วงคุณปู่จั่นนะซี้  :28:  ช่วงพักรบสงบเกิน 555

(https://stickershop.line-scdn.net/stickershop/v1/product/10918881/LINEStorePC/main.png?v=1)

ภาพจำย้อนกลับมา"ท่าขับรถ"
หมดสิ้นแล้วภาพพจน์ที่เคยหนุน
กลายเป็นสาวร่างเทพแถมมีบุญ
น้องพิกุลมิกล้ากล่าวล่วงเกิน

ตีลังขาขาถ่างยังว่างส่ง
ขยันลงกาพย์กลอนน่าสรรเสริญ
มิรู้เลยสิ่งที่พี่นั้นเผชิญ
แม้งานเดินแต่เงินหด..ว๊า..อนาถใจ.

(https://stickershop.line-scdn.net/stickershop/v1/product/15090529/LINEStorePC/thumbnail_shop.png?v=1)

เริ่มน้อยใจคราก่อนตอนเธอเหวี่ยง
ต้องเดินเลี่ยงหนีห่างอ้างไม่ได้
เธอบูดบึ้งสะบัดหน้าแขนขาไว
วิ่งเสียไกลไม่ลาแทบบ้าตาย

วิ่งตะโกนขอร้องให้น้องกลับ
นั่งคอพับหน้าจ๋อยคอยใจหาย
เธอไม่หวนคืนหาลาบ๊ายบาย
เราเลยกลายเป็นคนบ้าน่าน้อยใจ


กวินพัฒน์

 :35:

เริ่มน้อยใจใครว่างมาทางนี้
เหงาแล้วซีเพื่อนนั่งข้างมีบ้างไหม
รอคนเดียวจนบ่อยฉันน้อยใจ
ท่าสงสัยงานรุมกลุ้มใจแทน

 :21:   :12:

ยูริน

มาช้าหน่อยน้อยใจหรือไม่เล่า
อยากนอนเฝ้าก็ยากลำบากแสน
หลากภาระงานกางที่วางแกน
เป็นแบบแผนมนุษย์เกิดหยุดไป

กวินพ่อเป็นไงไม่แตกต่าง
หายนานร้างห่างกันนั่นเหงาไหม
ก็ยังโก๊ะงานเขียนเรียนยังไง
มาทีไรหลุดลบพบประจำ

มียูรินมอบหมายจะให้เจ้า
คอยตามเฝ้าเรียกกันนั้นอย่าขำ
ตามคอยจิกเอ็มไว้ให้รู้คำ
เป็นนายกรรมลากกันนั้นเขียนกลอน

masapaer



มาทีไรนี่ต้องคอยมาลบนั่นนี่นะเอ็ม ลบให้แล้วนะคะ
มอบหมายยูรินคอยตามกันมานะ อย่าหายไปอีกหล่ะ  :28:

ขอโทษครับกลับมาว่าจะแน่
ก็ยังแย่เหมือนเดิมเพิ่มความหลอน
ต่อรีบเร่งเก่งน้อยย่อยเป็นตอน
บทละครทื่อทื่อสื่องงเอง

ท่าจะเลยวัยรุ่นวุ่นไปหน่อย
เลยหน้าจ๋อยพลอยพลาดฟาดเต็มเข่ง
อย่าโกรธเอ็มนะแปแม่นักเลง
คนกันเองอย่าโกรธโทษเอ็มเลย 


กวินพัฒน์

555  ขอโทษครับ