เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

(https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcStvxvK85KvAG1XEwJkY2HMNqO-MgaDmJPVjQ&s)

เสียงสายฝนหล่นครืนจากฟากฟ้า
ไม่เหลือสักเสี้ยวเวลา..."จะเงียบหาย"
บรรยากาศ..ขาด-เกิน..เกินบรรยาย
ทั้งวุ่นวายและทั้งเหงาไปพร้อมกัน

ต้นไม้เปียกปอนไปทั้งลำต้น
ส่วนใบบนเปียกช้ำ...ในใจฉัน
ยิ่งรู้สึก"ความเจ็บปวด"เข้าโรมรัน
แอบคิดถึง"แสงตะวัน"...วันผ่านมา

เหลือบไปมองศาลาที่หน้าบ้าน
กลับหวั่นไหวใจสะท้าน...ความโหยหา
ความวังเวง เหงาเงียบ..ในเวลา
เพียงแค่ว่า "ฝนตก" ...มาหลายวัน

เอื้อมสองมือออกไป...รับสายฝน..
ละอองหล่นประปราย...คล้ายแปรผัน
จากเม็ดฝนหล่นร่วงอย่างดึงดัน
ตอนนี้กลั่นสั่นกระจาย...เป็นละออง

ดูดซับความหนาวเย็น...กระเซ็นซ่าน
เป็นอาหาร "ความหงา"..ของเราสอง
อยู่ใกล้กันเพียงกายได้หมายปอง
แต่มิอาจสอดคล้อง..."สองอารมณ์".

(https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzYBA4Sc7bsPmBJGyu6ovZJXIAEVFzSJG8zvJsSKxj9SKlaL8i5KAWTgh2WWXBPudK8sGeKWT-ABL0eQ2l3s1cz5IHGF6xMNExGbNHPa4QpmvzHPX2mWE7qi4RxntqFW0SxQORzAXOq5s/s1600/tsm60.gif)