เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => เรื่องสั้น แนวนิยาย => ข้อความที่เริ่มโดย: อินทรี ที่ 19 พฤศจิกายน, 2568, 03:19:40 PM



หัวข้อ: "ระวังหมา"
เริ่มหัวข้อโดย: อินทรี ที่ 19 พฤศจิกายน, 2568, 03:19:40 PM
"ระวังหมา"

นิง นิ่ง นิ้ง    
นิง นิ่ง นิ้ง     นิ้งนั้น
นิง นิ่ง นิ้ง    
นิง นิ่ง นิ้ง     นิ้งนั้น

โนเกียสั่นลั่นเพลงริงโทนรัว
ภายในครัวโทรศัพท์กดรับสาย
ยินเสียงสั่งปุ๋ยเบ่งเร่งทลาย
บอกเอาหลายแปดสิบกระสอบมอบวันจันทร์

คำรณถามส่งไปหนไหนพี่
ตอบเร็วรี่ที่รัตภูมิจำให้มั่น
ได้ความครบคำรณจบจำนรรจ์
วางลงพลันช้อนข้าวคราวตรึกตรอง

รีบตระเตรียมครรไลหายข้องขัด
เช้าจันทร์นัดนี่เสาร์ควรขึ้นของ
อาทิตย์ติดคนงานหยุดตามครรลอง
ให้งานคล่องบ่ายสองดำเนินการ

เรียกเจบีบ่ายสองโมงเข้าโรงปุ๋ย  
ถอยฉลุยรถรั้วแนบเสาแคบผ่าน
บีกับเจเปิดกระบะพาดสะพาน
เต็นท์ทนทานกางผืนใหญ่ไว้พร้อมคลุม

เจควิดปุ๋ยบีลุยยกทูนหัว
ท้ายบ่รั่วห้าสิบโลโนเคืองขุ่น
ทูนกระสอบเดินสะพานแรงเป็นทุน
มือหนุนทุ่มลงกระบะกระสอบเรียง

คำรณนับจำนวนทวนเคร่งครัด
ทางไกลหนัดขาดเกินเป็นเรื่องเสี่ยง
ธุรกิจเอสเอ็มอีมีพอเพียง
เถ้าแก่เกี่ยงโรงงานพานจะพัง

ปุ๋ยขึ้นรถเสร็จจบครบแปดสิบ
คลุมเนียนกริบเชือกรัดมัดตราสัง
คำรณตรวจรถรอบคอบจริงจัง
สี่ตันชั่งไกลใช่น้อยสี่ร้อยกิโล

แล้วแจกแจงหลวงบีหน้าที่ขับ
เจอหน้าทับตีสามจันทร์ทันไก่โห่
ส่วนบ่าวเจอยู่ทำปุ๋ยซุยกองโต
มิโยกโย้จักกลับมาจ่ายค่าแรง

ฟ้าใสใสคำรณกรนพักผ่อน
แดดอ่อนอ่อนอาทิตย์จรหุบแสง
จู่จู่ริงโทนดังเหมือนนั่งแกล้ง
เครื่องตะแคงสั่นโชว์โนเกียลั่น

นิง นิ่ง นิ้ง    
นิง นิ่ง นิ้ง     นิ้งนั้น
นิง นิ่ง นิ้ง    
นิง นิ่ง นิ้ง     นิ้งนั้น

โทรศัพท์ทำคำรณสะดุ้งตื่น
สติคืนยินสนั่นนึกว่าฝัน
รีบกดปุ่มรับจับเร็วพลัน
ฤาเลื่อนวันลูกค้าน่าระอา

ใครนั่นคลื่นสัญญาณซ่าไฟช็อต
เสียงแทรกสอดบอกว่า "ระวังหมา"
กล่าวซ้ำๆยานๆช้าๆ
ถัดมา ตึ๊ด ตึ๊ด ชัดตัดสาย

เช้ามืดออกรถตรงคงเวลา
มุ่งหน้าพาสองคนสู่ที่หมาย
หลวงบีเหยียบตีนมันควันกระจาย
ม่านมืดคลายสว่างจ้าป่าพยอม

คำรณยลหมาถนนเห็นแต่ไกล
บีมั่นใจบึ่งไปไร้ถนอม
คำรณฉุกนึกถ้อยกล่าวใช่เปล่าปลอม
พร้อมเตือนว่าหลวงบีโน้นมีหมา

ทันใดนั้นหมาเดินซนล้ำถนน
เกือบชนบีหักเบี่ยงเฉียงเลนขวา
รถพุ่งเฉไปใกล้คูวนา
เหวี่ยงซ้ายมารถสะบัดซัดสะเทือน

คำรณนั่งหัวห้อยจำทำใจ
แรงแกว่งไกวส่ายโยกโลกเสมือน
โยนขวาทีซ้ายทีหนีหน้าเบือน
รถกระเพื่อมพลิกตลบจบแล้วเรา

ครู่หนึ่งหายหึกเหิมเริ่มเสถียร
รถจวนเจียนกลับสู่ลู่เลนเก่า
คำรณเงยจ้องมองวิวแผ่วเบา
ส่วนบีเล่าเฉยเมยเหตุการณ์

เมื่อถึงบ้านพอกันคนงานไทย
จ้างใหม่ปลอดภัยใจสมาน
บุญคุณการุณเตือนก่อนกาล
ทำทานจิตอุทิศส่วนบุญ

 :14: