|
หัวข้อ: เกินกว่าคำว่าเสียใจ เริ่มหัวข้อโดย: gintanagan ที่ 09 กันยายน, 2563, 09:47:26 PM อยากจะกอดทุกนาทีที่เลยผ่าน กอดวันวานยื้อฉุดหยุดเคลื่อนไหว อยากเก็บวันที่มีค่าอย่าหายไป แต่ทำได้แค่ก้าวถอย..แล้วปล่อยมือ gintanagan 9/9/63 หัวข้อ: Re: เกินกว่าคำว่าเสียใจ เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 10 กันยายน, 2563, 06:41:32 AM
หัวข้อ: Re: เกินกว่าคำว่าเสียใจ เริ่มหัวข้อโดย: gintanagan ที่ 15 กันยายน, 2563, 10:06:19 PM เอาน้ำตารดความช้ำที่ซ้ำซาก ช่างลำบากยากเย็นเป็นไฉน ทั้งที่หลีกหลบหน้ามาตั้งไกล แต่หัวใจกลับยังเพ้อชะเง้อคอย gintanagan 15/9/63 หัวข้อ: Re: เกินกว่าคำว่าเสียใจ เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 19 กันยายน, 2563, 03:35:42 PM ...หยาดน้ำตาเยี่ยงน้ำกรดที่รดราด เพิ่มความบาดหมางจนสุดทนถอย สิแม้นเปลี่ยนความคิดสักนิดน้อย อาจลบรอยหม่นเศร้าให้เบาบาง.... โซ...เซอะเซอ 19 กันยายน 2563 หัวข้อ: Re: เกินกว่าคำว่าเสียใจ เริ่มหัวข้อโดย: มนตรี ประทุม(2) ที่ 19 กันยายน, 2563, 04:21:35 PM :19: ที่น้ำตาหลั่งไหลเพราะใจโศก ออกจากโลกทำจิตอย่าคิดขวาง ปล่อยเขาไปฝึกปลงอย่าหลงทาง ยอมปล่อยวางตามพระสอนได้ผ่อนคลาย มนตรี ประทุม(2) ๑๙ ก.ย.๖๓ หัวข้อ: Re: เกินกว่าคำว่าเสียใจ เริ่มหัวข้อโดย: gintanagan ที่ 07 ตุลาคม, 2563, 06:59:33 AM ประเดีํยวร้อนเดีํยวเย็นเปลี่ยนเป็นฝน ทำสับสนโลกเราเข้าหน้าไหน ในเช้านี้มีหมอกหนามาได้ไง ฤดูไหนบอกทีช่วยชี้แจง หากว่าเปรียบใจฉันบรรยากาศ น้ำตาอาจซ่อนไว้ในน้ำแข็ง จะฝนหนาวแดดร่มหรือลมแรง ไม่เปลี่ยนแปลงใจนี้ที่ด้านชา มีคนบอกวันเวลารักษาได้ ความช้ำใจ กำสรด ที่หมดค่า นับหลายปีวันวานที่ผ่านมา ไม่เยียวยากลับตกผลึกลึกในใจ ใช้ชีวิตธรรมดาหน้ายิ้มอยู่ ใครจะรู้ทุกวันยังสั่นไหว แม้อากาศภายนอกจะเปลี่ยนไป อุณภูมิหัวใจใยเท่าเดิม gintanagan 7/10/63 |