พิมพ์หน้านี้ - -โมฆะบุรุษ-

( กาพย์ฉบัง ๑๖ )

   โมฆะบุรุษทั้งมวล.............ต่างชี้เชิญชวน
ด้านได้อายอดหมดกัน
   ทิ้งทวนหายอยากปากมัน..ไร้โทษลงทัณฑ์
กระดี๊กระด๊าร่าเริง
   บรรลัยเตลิดเปิดเปิง.........ลุ่มหลงบันเทิง
ออกสื่อลอยหน้าลอยตา
   ชอกช้ำเหลือพรรณนา.......โศกเศร้าประชา
ได้แต่ก้มหน้ารับกรรม
   รายรอบอยุติธรรม............มืดมิดหม่นดำ
รอวันฟ้าสวยสดใส
   ริ้วทองผุดผ่องอำไพ..........เอื้อมคว้ามิไกล
รวมใจผนึกกำลัง
   เชื้อชั่วตัวจริงชิงชัง............ซ่อนเร้นปิดบัง
ขุดรากถอนโคนโยนทิ้ง
   ประหวั่นประหวัดประวิง.....เลิกคิดแอบอิง
ยืนหยัดสองขาสองมือ
   สิทธิ์เส-รีเท่า-เทียมคือ......หมุดมั่นยึดถือ
ศักดิ์ศรีของความเป็นคน

อิสระเทียมเท่า ท้อง..............นภา
เยื้อนเยี่ยมดารกา................ใหญ่น้อย
ทวิชาติสกุณา......................ประหนึ่ง
คืนสุขคลายโศกพร้อย.........เพรียกพร้องผสาน

rZdLl3CWi8s

โซ...เซอะเซอ
5 พฤษภาคม 2564

เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: ดิล ดีวาน่า ที่ 03 พฤษภาคม, 2564, 07:48:29 PM