เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

อารมณ์กลอน => สารบัญกลอน สมาชิกกลอน => ข้อความที่เริ่มโดย: สายน้ำ ที่ 16 พฤศจิกายน, 2565, 03:13:33 PM



หัวข้อ: อารมณ์กลอน
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ 16 พฤศจิกายน, 2565, 03:13:33 PM
กลอนแปด

สืบสานศิลป์ถิ่นใหม่ด้วยใจรัก
จึงสลักเหลาคำนำอักษร
บันดาลฝันบันดลถนนกลอน
เราคนจรจองเจียรเขียนประจำ

อ่านวจีดีเด่นเช่นบางบท
อรรถรสฤทัยใจชื่นฉ่ำ
กลอนเสนาะเจาะจินต์ถิ่นลำนำ
ล้วนเลอล้ำเลิศกลั่นพรรณนา

เหลียวมองเขาเราบ้างอย่าห่างเหิน
กลอนด้นเดินด้วยกันควั่นศึกษา
ทั้งที่นี่ที่ไหนใจอยากมา
คงคุณค่าคู่ควรมวลประพันธ์

อารมณ์กลอนอ่อนหวานพาลเป็นสุข
อารมณ์ทุกข์ทำใจให้ขำขัน
อารมณ์รื่นครื้นเครงบรรเลงกัน
อารมณ์ฝันฝากอ้อนนอนฝันดี

       กาพย์ยานี  ๑๑

เด็ดดมชมกลอนกาพย์
สวนกลอนฉาบอาบแสงสี
กลิ่นหอมน้อมพาที
ลานวจีชี้ชวนมา

เอื้องคำจำแนกกลั่น
ดอกประพันธ์สรรค์หรูหรา
งามกลีบจีบวาจา
งามพฤกษาอารมณ์กลอน


สายน้ำ






หัวข้อ: Re: อารมณ์กลอน
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 16 พฤศจิกายน, 2565, 07:24:42 PM
 :34:

เธอคือใคร :letter:

งามคำถ้อยร้อยเรียงเป็นเสียงสื่อ
ประสานมือต่อถ้อยร้อยอักษร
"เธอเป็นใคร"ซ่อนเงาเขียนเว้าวอน
หรือครูจร ซ่อนจินต์ แอบยินดี

หลายบทวางสร้างสมบรมแน่
อร่ามแท้ถ้อยคำล้ำแสงสี
อาจเป็นครูผู้สอนกลอนวาที
มาหลบลี้ประลองยุทธผุดฝีมือ

ด้วยอ่านมาหลายบทมากกฏผัง
งามเหมือนดั่งเคยอ่านงานหนังสือ
หรือว่าเป็นนักเขียน เขียนระมือ
หากท่านคือเช่นนี้ก็มีเฮ

"เธอเป็นใคร"ให้วางว่าช่างเถิด
งามบรรเจิดยิ่งล้วนเชิญสรวลเส
หากแม้นหายสื่อสาร..ติดงานเท
อาจเกเรมีบ้าง ทางพิณจันทร์

หรือหากเห็น นามแข..ดูแลบอร์ด
ครูหวั่นลอดเล็ดหายซ่อนกายนั่น
ท่านจึงได้ มัดแขนขา มาประพันธ์
มิให้หัน หนีห่าง ร่วมสร้างเรือน

 :30:
อยู่นานนานหน่อยหนา..มะมากอด
คล้องกานท์สอดด้วยรักประจักษ์เพื่อน
เมื่อ"สายน้ำ"พลิ้วไหวให้มาเยือน
ขอเป็นเงื่อนสายใจผูกไม่คลาย

 :22:
พิณจันทร์
16 พฤษจิกายน 2565


หัวข้อ: Re: อารมณ์กลอน
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 17 พฤศจิกายน, 2565, 04:38:22 PM


…อารมณ์กลอน…

( กลอน ๘ )


บทรำพึงรำพันอันซึ้งซาบ
จินตภาพวาบไหวใส่อักษร
ร่วมสืบสานคายคม…อารมณ์กลอน
แม้ต่างถิ่นสัญจร เอื้อกลอนปัน

แหล่งพากเพียรเขียนฝึก ทั้งลึกกว้าง
เปิดที่ทางบ่นระบาย ไร้ปิดกั้น
แม้เห็นต่างความคิด มิตรสัมพันธ์-
ร่วมรังสรรค์งานศิลป์ กวินเรือน

มากมายนักวรรคทอง บทร้องร่ำ
ทั้งลำนำ ร้อยกรองจากผองเพื่อน
ชวนสะท้าน กานท์สะท้อน กลอนสะเทือน
พบกรายเกลื่อนขอบคุ้ง ฟ้ารุ่งราง

เจนสนาม ฝึกฝน จนประจักษ์
มีครูพักลักจำ ยกนำบ้าง
มีสดับจับความงามสำอาง
อิงตัวอย่างเทียบเคียง เสียงกวี

อารมณ์กลอน…เพื่อนเอย มิเคยหยุด
ตราบกิเลสของมนุษย์ เหลือฉุดนี่
ตราบรักโลภโกรธหลงยังคงมี
ตราบร้าย-ดี ข้องคิด จิตสำนึก

รสสัมผัส พริ้มพราย มิวายวอด
รับถ่ายทอด งดงาม ความรู้สึก
ผ่านสร้อยศิลป์กินใจ ในส่วนลึก
ฝากบันทึก เป็นอักษร ก่อนวายวาง


( กาพย์ยานี ๑๑ )


   “พฤษภกาสร..........……..อีกกุญชรอันปลดปลง
โททนต์เสน่งคง...........……สำคัญหมายในกายมี
   นรชาติวางวาย...……......มลายสิ้นทั้งอินทรีย์
สถิตทั่วแต่ชั่วดี............……ประดับไว้ในโลกา"

[สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส
 : กฤษณาสอนน้องคำฉันท์]

   ชีพหนึ่งแม้วายชนม์..…....มิหลุดพ้นสัมสารา*
ทอดทิ้งเพียงกายา......…....คุณานับมิดับสูญ
   ความดีมีฝากไว้..............สถิตในใจจำรูญ
จำรัสภัสสร์เพิ่มพูน..........…ผนึกพร้อยฝังรอยจำ

   พิศคนยลชั่วดี.............….พิศถ้วนถี่การกระทำ
ยกใคร,ใคร่ครวญกรรม-....นำก่อนั้นจึงสรรเสริญ
   คนรักเท่าผืนหนัง.....….....แต่คนชังกองพะเนิน
โลกธรรมช้ำเผชิญ.........…..วิพากษ์พรั่นพาหวั่นไหว

   ธาตุแท้แลจริต..........…....นิรมิตไปจากเนื้อใน
กึ่งเทพกึ่งมารใด.......…..…ใจกำหนดพรตแห่งตน
   ชีวิตอมตะ................…....เสียสละเพื่อมวลชน
แซ่ซ้องก้องยินยล..........…..จารึกร่ำเรื้องตำนาน

  ก่อนฟ้าล่วงลาลับ.….……ชวนสดับถ้อยกังวาน
ความคิดจิตวิญญาณ…..…..ประเจกประสม…อารมณ์กลอน

Soul Searcher
Inspired to write 17/11/2022

*สัมสารา : Samsara ภาษาสันสกฤต สังสาร



หัวข้อ: Re: อารมณ์กลอน
เริ่มหัวข้อโดย: palawast ที่ 07 กุมภาพันธ์, 2566, 09:30:56 AM
เพราะมากครับ :D