คิดได้ ฟังเพลงได้ เขียนกลอนได้..
แต่บอกออกไปไม่ได้..


ห่วงใย


๏ จะไม่ถามเหตุผลที่ทิ้งฉัน
  ไม่ทวงความผูกพัน ณ วันก่อน
 ไม่ยื้อยุดช่วงชิงฤาวิงวอน
แค่สวดมนต์ให้พรกันตอนลา

๏ ฟ้าดินคงวางบทกำหนดให้
  เธอเจอะเจอคนใหม่ที่ใฝ่หา
 มิเหลือใจให้ฉันลืมสัญญา
หรือเหลือบหมายชายตามองมาเจอ

๏ แต่อยากให้รู้ว่ายังเป็นห่วง
  แม้ไร้สิทธิ์ทักท้วง ยังห่วงเสมอ
 หากคนนั้นดีจริงสำหรับเธอ
ฉันคงหยุดเพ้อเจ้อไม่เผลอมอง

๏ จะไม่ถามว่าเธออยู่กับใคร
  อ้อมอกกับอ้อมใจใครเจ้าของ
 ไม่เซ้าซี้ชี้นำบอกทำนอง
แค่จับจ้องมองพ่วงความห่วงใย

๏ เวลาของคนใหม่ดีไปหมด
  คนเก่าถึงรันทดต้องอดไหว
 ห่วงแสนห่วงผสม ทุกลมหายใจ
อธิษฐานแทนให้สมใจปอง

๏ หากวันไหนเขาทำ เธอผิดหวัง
  โดนหักหลังทรยศ สยดสยอง
 ยังมีฉันคอยเป็นตัวสำรอง
น้ำตานองถั่งโถมประโลมใจ

๏ แม้ไม่มีสักคนยืนข้างข้าง
  ถ้าที่ว่างขอเป็นฉันจะได้ไหม
 ยังอยากยืนเคียงข้างตลอดไป
ด้วยรักและห่วงใยตลอดกาล ๚ะ๛



 

เพราะงานยุ่งที่เห็นเช่นโครงสร้าง
ของคนชนชั้นกลางก็ว่าได้
ทิ้งความฝันวันเก่าของเราไป
จนเลือนไร้ลืมกลอนอุ่นชวนครุ่นคิด

ฝากวลีมาทักสักวรรคหนึ่ง
หวังว่าเธอยังซึ้งยังตรึงติด
ฝากสายลมรำเพยไหวไปใกล้ชิด
ทุกทางทิศที่อยู่ให้รู้--เรา

โอ้วันเอ๋ยเคยชุ่มน้ำค้างฉาย
มองจันทร์หมายครวญหาเวลาเก่า
ยังเย็นใจไม่จางความบางเบา
คิดถึง'เฒ่าฯ' แม้จะไร้ในสัญญา

สิริวตี

มิรู้ว่าจะเริ่มต้นด้นอย่างไร
ด้วยยาวไกลเกือบร้างเส้นทางเก่า
สวัสดีพี่เพื่อน--เยือนวันเยาว์
สวัสดีเว็บคลายเหงาที่เรามี

หวังว่าสุขทุกคนไม่หล่นหาย
อยู่เย็นใจเย็นกายในทุกที่
สงกรานต์เพิ่งผ่านไปสดใสดี
สุขเกษมเปรมปรีดิ์-- เป็นที่รัก

ขอฝากความคิดถึงผ่านบทกลอน
ทุกทุกความอาทรวอนประจักษ์
แด่ทั้งพี่และเพื่อนในเรือนพัก
คิดถึงนักจะแวะเล่นเป็นเพื่อนกัน

สิริวตี

สวัสดีปีใหม่ไทยทุกท่านค่ะ
คิดถึง
 

@ ค่าฅน เด่นชัด ที่​"ตัดตน"
ก่อผล สันติ ผลิไสว
เมตตา ​แ​บ่งปัน ทุกวันไป
เจ็บทุกข์ ​สด​​ใส ​ไม่หวาดเกรง

แสงกะพริบวับวาวพราวระยับ
เรืองประดับเวหาสเปล่งรัศมี
นับดาวคอยพลอยหลับกับราตรี
ทุกดาวมีหน้าเขาเราเฝ้ามอง

masapaer



ขอบคุณค่ะคุณกระต่าย
 ช่วงนี้ดาวกลั่นกลอนให้น้อยมากๆขออภัยค่ะ 

แล้วมาบ่นร้องไห้ช้ำใจหนัก
บอกความรักหล่นหายไม่เห็นหน้า
แท้เพราะหนักซีรีย์นี้ดอกนา
ดูแล้วพาตาแฉะแหมยังดู


masapaer


ก็ยุ่งแต่ก็มาค่ะ  ก็อยากหายไปให้คนคิดถึงบ้าง
ไม่เห็นมีใครไปตามเลย 


หยอกๆ ค่ะ 

กาพย์ฉบัง ๑๖

@ สงกรานต์ มั่นมุ่ง จรุงใจ
ผ่องผุด แจ่มใส
เนาใน เมตตา การุญ

@ ลดละ ตัวตน แน่! หนุน
มวลมิตร ค้ำจุน
สุขสงบ สันติ แน่นอน

กลอนกลบท ไม้โทวาง ต้นกลางหลัง

ริเริ่ม : นกโก๊ก นกผี * กวีคำผวน


@ ผู้เนา เหย้าผยอง ก้องกิเลส
ต้นเหตุ เภทภัย ในสถาน
ห่างธรรม ท้นทุกข์  ดักดาน
จงฌาน สานกล้า เกื้อกูล

    อสงไขย

๏ ปล่อยความคิดถึง ปลิวไปในอากาศ
  หัวใจพิศวาสลอยละล่อง
 กรุ่นกลิ่นบุหงา พัดไปด้วยใจปอง
เพียงหวังเขาจับจองอย่ามองใคร

๏ ส่งความคิดถึง ปลิวไปในอากาศ
  ขออนุญาต คิดถึงเธอซึ้งไหม 
 แค่แอบรักมิต้อง การสิ่งใด
มิต้องคืนหัวใจ หากไม่ต้องการ

๏ หากเพลงคิดถึง ปลิวไปในอากาศ
  ถ้าผิดพลาดฟังไปมันไม่หวาน
 ขอให้บทเพลงนี้ ลอยไปแสนนาน
สักวันเผื่อใครผ่านต้องการฟัง
 
๏ ฝากเสียงเพลงล่องลอยตามลมไป
  เผื่อถึงใจใครสักคนด้วยความหวัง
 จะเนิ่นนานปานใดใจจีรัง
รักเธอยังอสงไขยต่อไปเอย ๚ะ๛