

รักแท้ที่แพ้พ่าย
เจ็บปวดใจปานว่าจะบ้าคลั่ง
ฤทัยฝังยังหล่มตรมเศร้าหมอง
ตื่นทุกเช้าความกลัดกลุ้มเข้ารุมจอง
ไม่เรืองรองมืดมิดปิดบังใจ
ยังคงฝืนยืนหยัดจัดทรงอยู่
โดยไม่รู้ต้องอีกนานสักปานไหน
ความเจ็บปวดจะบรรเทาเบาบางไป
คืนสดใสสู่ชีวีที่ทุกข์ทน
ไม่เคยคิดพิษรักจะผลักไส
สู่โลกไร้ความสุขในทุกหน
ทุกย่างก้าวร้าวใจในทุกข์ทน
มันหลุดพ้นเกินปัญญามาจัดการ
ผิดที่รักมากไปไม่เคยคิด
มองเธอผิดเพราะหลงในดงหวาน
เธอตั้งใจหลอกล่อต่อดวงมาน
ก่อนประหารตัดเยื่อไม่เหลือใย
ผิดที่ฉันมั่นใจ..ใช่รักแท้
ก่อนพ่ายแพ้ภินท์พังฝังใจไว้
เธอเล่นเกมแต่ฉันนั้นมอบใจ
จึงโดนไฟรักผลาญรานชีวัน
กระต่ายสีเทา
สวัสดีครับคุณมะสะแป..ผมสบายดีครับ
ที่หายไปก็เพราะไม่ได้แต่งกลอน 55+
อาจจะมาแค่เดือนละครั้งให้รู้ว่ายังอยู่..หวังว่าคุณมะสะแปก็สบายดีนะครับ
