พิกุลสลบไสลยังไม่ตื่น
วุ่นทั้งคืน..แต่งตก.."นรกนั่น"
ประดับแสงสีใส่เพิ่มไฟพลัน
บรรยากาศนั้น..สไตล์ดาร์กมืดมากมอง

ให้"จ่าลิ้ม"แต่งตรงผู้ลงตรวจ
"สุวรรณ"สำรวจ..บาป,บุญ,กรรม..เกี่ยวนำขัอง
ให้"หมวดเจา" เป็นพญายม..เหมาะสมครอง
สวมหมวกกล่องตัดเข้า..ทรงเขาควาย

ที่ทำการ"นรกปลอม"ถูกยอมรับ
พิกุลขยับเขยื้อนตื่นเริ่มฟื้นหาย
แต่ยังคงงงงัวเงียอ่อนเพลียกาย
สองตาลายขยี้ซะ..นี่อะไร?

"พญาเจา" เข้าที่..กล่าว..ยินดีต้อนรับ
"นรกคลับ"ถึงเวลาอยู่อาศัย
เจ้าตายตกฉกปืนฝืนยิงไป
โดนเครื่องใน"ซีัม่องเท่ง"ด้วยเก่งเกิน

บุญชะตายังเหลือเอื้อการอยู่
ดูดู๊ดู...ดับแบบนั้น..ไม่สรรเสริญ
ยากกำเนิดเกิดร่างยังหมางเมิน
เล่นใหญ่เพลินเหยียดหยามท้าความตาย

"เอ้าสุวรรณ"เปิดที..บัญชีบาป
ข้าอยากทราบความหลังรวมครั้งหลาย
"สุวรรณลิ้ม"จิ้มจอข้อมูลกระจาย
ก่อนชีพวายบุญแพ้ก่อแต่กรรม

ทุกคืนครา.ปาร์ตี้..จัดที่บ้าน
เสียงเตือนผ่านแว่วมาเธอด่าซ้ำ
บาตรไม่ใส่ไล่แต่หมาตาดำดำ
ไถลถลำขโมยร่วมโทษอ่วมตัว

" เอ้า! บาปผ่าน..กองหนุนมีบุญไหม ? "
สุวรรณตอบไว.." น้อยเกินกว่า..จะมาถัว "
เลี้ยงแมวหลายตายเกลื่อนจนเพื่อนกลัว
แต่ละตัวผอมโกรกและโรคชุม

เสียงเคี้ยวหนุบกรุบกรอบอย่างชอบมาก
หยิบใส่ปาก"กุล"หายน้ำลายชุ่ม
ยมทูตน้อยขั้นพากันรุม
คล้ายจิ้มจุ่มมันฝรั่งทอดตลอดเวลา

อ้าว!  เฮ้ย !..นั่นซอง..ขนมฝาก..มาจากไหน ?
"กุล"ตอบไว..ก่อนตายตก..เธอพก...คร่า !
ดูมั่นใจไม่เคร่งเกรงอาญา
"ยม"ส่ายหน้าอิดหนาระอาทรวง

ตัดสินกรรมทำโทษด้วยโกรธหนัก
หนึ่ง..ปืนลักยิงก้องเล่นของหลวง
สอง..ชีวิตคิดก่อนทำอย่ากำกวง..
สาม..ตกตายพ่วง..ครอบครัวลำบาก..เหนื่อยยากกาย

จุดจบเรื่องเครื่องประหารฐานคิตตี้
หั่นทันทีคอพาดให้ขาดหาย
ร้องน่ะดิ ! ..พิกุลกรี๊ดอย่างกรีดกราย
สลบง่ายง่าย..รอเธอฟื้น...ค่อยคืนดี


ตำรวจอยากให้บทเรียนว่า อย่าตัดสินปัญหาใดใดด้วยความรุนแรงนะ

จบเลยม่ะ ?

Jannjao

เรื่องสงบจบคำตรงลำบาก
เหตุพลัดพรากฉุดถือปืนยื้อแย่ง
ยิงดังเปรี้ยงเสียงสนั่นลั่นไกแกง
กระสุนแทง"จ่าลิ้ม"เจาะทิ่มใจ

พิกุลเป๋เซล้มเป็น"ลมพับ"
ช๊อคตาหลับสลบลงอย่าสงสัย
แรงถีบปืนฝืนตัวจั่วกองไป
หล่นลงใส่แน่นิ่งคล้ายยิงเอา

"จ่าลิ้ม"ลุกเสื้อเครอะเปื้อนเลอะคราบ
ถอดระนาบเกราะกันแบบขั้นเก๋า
ดีพิกุลกระสุนร่อนยังผ่อนเพลา
เรื่องน่าเศร้าพลันสนุกสอนทุกข์คืน

จึงจัดแจงแปลงห้องเป็นกองนรก
ขุมตายตกจ่อมจมสุดขมขื่น
แค่เย้าหยอกหลอกไล่เรื่องใช้ปืน
คราเธอฟื้น..ติดตามหนอ..รออีกวัน


เอาให้เข็ด อย่าเล่นกับความตายจ้า

Jannjao

ในเมื่ออยากจะจับเสียให้ได้
ก็ยอมใจละว๊า...ไม่ขัดขืน
จึงคว้าหมับจับซองตั้งลำปืน
แต่ดันลื่นหัวทิ่มจิ้มกำแพง

เป็นวิญญาณสิงสู่คู่ห้องขัง
ถลกหนังติดป้าย...ใครอย่าแย่ง
ลาไปก่อนแล้วกันฉันขอแซง
ไปลงแอ่งมัจจุราชพยายม

เมื่อโลกนี้อยู่ยาก..ขอฝากด้วย
พิกุลม้วยมรณังยังมิสม
อันความดีมีมากแค่ผายลม
ส่วนความต๊องกลับพาจมอเวจี

ฝากชีวิตไว้กับขุมนรก
หากตามตกวันใด..ไซร้รอพี่
ไม่รอแล้ว "คาปู"ที่ว่าดี
จึงขอหนีลงนรกอันร้อนแรง.

อยู่ชมรมคนรักเมียอ่อนเพลียหนัก
ผ้ารอซักมิพักชักไม่ไหว
ล้างกินตามชามหม้อทดท้อใจ
ทั้งเสื้อในเสื้อนอกทิ้งพอกพูน

หวยชอบเล่นเด่นบนซื้อจนเกรอะ
แชร์เปียเลอะทุกคราวทำท้าวสูญ
เขาตามพ่วงทวงหาช่างอาดูร
บวกลบคูณเจอถี่ยอดหนี้บาน

จะรอมชอมย้อมหน่อยก็พลอยด่า
"มารสุรา" "ขี้เหล้า" เผาเงินผลาญ
คนมันเหนื่อยเมื่อยงงใช่ก๊งนาน
ตามระรานถึงที่สตรีเมีย

ขอจงรับฉับพลัน"เลิกกันเถอะ"
มิอยากเจอะติดตมอารมณ์เสีย
ได้สิเออเจอหน้าจะด่าเคลียร์
แว่ว..เสียงเมีย ! ...เราลุกพรวด..อย่างรวดเร็ว !


เดินมาพอดี ตกใจเล็กน้อย

Jannjao

"มะแปร์"ศรีหนีไปวิ่งไวว่อง
"กุล"นั่งจ๋อง..งงเว่อร์ชะเง้อหา
คนอ้วนตุ๊..คือ"จ่าลิ้ม" ถูกจิ้มตา
คนหล่อกว่าคนนั้นชื่อ " จั่นเจา"

ตำแหน่งตรวจหมวดนายร้อยหัอยกระบี่
นิสัยดีรวยพอกับหล่อเหลา
หมวดวิ่งไวไล่แม่สะแปร์เงา
เธอวิ่งเข้าซอยแคบหมวดแอบมอง

หมวดอมยิ้มกริ่มกรุ่มเหงื่อชุ่มช่ำ
ฉายเรื่องซ้ำ"ซอยสู้ฟัด แอบกัดน่อง"
คู่นวลศรีคราครั้งเคยนั่งกอง
แหกปากร้อง.." ช่วยด้วยจ้า " หนีหมาไว

หมวดจิบชาหน้าซอยนั่งคอยอยู่
อีกสักครู่"แปร์"หนี" "หมี"วิ่งไล่
หมาชื่อ"หมี"น่องฟรี..มันดีใจ
แปร์ร้องไห้..อ้อนครับ..ให้จับตัว

จูงหมาหมี,พี่แปร์แม่สแกมเมอร์
ใบหน้าเหรอเครอะขุดพูดหลุดรั่ว
"หนีตำรวจกวดไล่ไม่น่ากลัว"
แปร์สั่นหัว.." เขี้ยวหมาหมี..หมดที่ยืน "


แปร์ยอมแพ้  จับไปรวมกะพิกุลเหมือนเดิม
พิกุลดีหน่อย นั่งดูดกาแฟ รอแปร์ที่ สน.

Jannjao