มาไม่ทันข่าไก่หมดไวมาก
ยูก็อยากกินนะหม่ำหม่ำอ้า
เห็นใจยูทำอีกหน่อยกลอยกานดา
อุตส่าห์มาทั้งทีนะพิกุล

ยูริน


 

หมดสิ้นแล้วภาพลักษณ์ที่เทยสร้าง
ต้องหาหญ้าข้างทางมาปรกหน้า
โถ..คนดี โดนพี่จั่นแกล้งกลับมา
ทั้งน้ำตา น้ำมูก..น่าเอ็นดู

กุลวางแผนแอบตาม...ไปถึงห้อง
แล้วค่อยย่องหาวิก..ที่ในตู้
เอ๊ะ..กระเป๋าตังค์..ใบนี้นั้นลักซ์ซู
หยิบมาเปิดออกดู..มีอะไร?

มีเงินอยู่ห้าร้อย...โถ่..พี่เอ๋ย
ไฉนเลยเราจะปล่อยเรื่องนี้ได้
แบ้งก์กาโม่จับยัดแบบสะใจ
แล้วฉกไป ห้าร้อย...เฮ้อ สบายจัง.

โลกสวยสดงดงามด้วยความรัก
ลูกศรปักคาไว้กลางใจแอ่ง
น้องพิกุล-เทยพี่ฉาบสีแดง
อุราแบ่งคนละครึ่งน่าซึ้งใจ

คนสมัครรักกันฉันช๊อบชอบ
เห็นโอบรอบกอดหาน้ำตาไหล
ที่กำแพงแหล่งข้างอ้างอิงใน
เข้าทำไมทะแม่งจึงแสร้งตาม

กระเทยควายแนบอุ่นนอนหนุนตัก
น่องแน่นนักพิกุลการดั่งคานหาม
กระจู๋กระจี๋บี้มดภาพงดงาม
โบราณนามใบหยกกิ่งดกดี

เห็นคนเขาหมดทุกข์พลันสุขชื่น
เท้าดันลื่นแหวกทุ่งพุ่งเร็วรี่
จะคว้าไม้เถาวัลย์มันไม่มี
โถมเต็มที่ตัวหงายควายกระเจิง

ยกมือไหว้ละหนอพี่ขอโทษ
อย่าเคืองโกรธอุบัติทุ่งจนยุ่งเหยิง
เอ..คว้าข้างหยิบหยอยหยอยฝอยเงิงเงิง
(อ้าว..นี่)..วิกผมเซิ้ง..ของเทยโล้น..มือโหนมา


ขอโทษ..ไม่ได้ตั้งใจ...แหม..เทยควายทรงเฮดสกินก็ไม่บอก
ดั้นเอาวิกมาใส่

Jannjao

ตอนนี้เหลือเพียงข่าและตะไคร้
ส่วนเนื้อไก่ได้ย่อยไปแล้วหนา
แค่อาหารเพียงมื้อ..น้องสัญญา
สองมือคว้า"ไข่ต้ม"มาสองฟอง

ผนวกเอาน้ำพริกสองวันก่อน
เปลี่ยนถ้วยช้อนเสียใหม่ดูผุดผ่อง
ไข่แมงวันลอยเด่น..เห็นเป็นกอง
ช้อนประคองตักออก...บอกเชิญชวน

มาเถิดมาพี่จั่น..นั่นถ้วยข้าว
น้องเอ็มมาร้องปาว...ว่าหอมหวน
มาเลยจ้าคนละฟอง...ไม่ก่อกวน
เม้มปากม้วน..ยิ้มเฉ่ง...อ้ะ...กินเลยจ้า.

รับกระเทยคนงาม..ไว้เพียงหนึ่ง
จะขอพึ่งกำลังมาเกื้อหนุน
พี่มอบให้ใจจึงรับ..ปรับแต้มบุญ
เข้าสู่ทีมพิกุล...เป็นทางการ

จะเพศใดไม่หวั่น..หากเขารัก
สวามิภักดิ์เพียงน้อง..ถือว่าผ่าน
ทั้งข้าวปลาอาหารรับประทาน
หล่อนไหว้วานพี่จั่นเจาเข้าทำแทน

สบายจริงน้องนี้..มิต้องเหนื่อย
คนช่วยใช้..ใช้ไปเรื่อยตามแบบแผน
งานหลักคือแกล้งปล่อย...พวก ต่อ แตน
ให้พี่ชาย..วิ่งแล่นนนน..รอบทุ่งนา.

เอาให้ตัว หัวเหอ นั้นบวมปูด
ให้ต้องซู๊ด!!ข้าวต้มให้สมสา
แม่กระเทยคนงาม...มาเถิดมา
พิกุลคว้ามาหลบ...ข้างกำแพง.

สมศักดิ์ศรีจริงๆ แกล้งสำเร็จแล้ว จะช้าอยู่ไย หนีสิคร้าบบเพ่

อยู่กับเดือนกับดาวพราวพร่างฟ้า
ปลอบประโลมความปวดปร่าเมื่อหนหลัง
อยากจะเอื้อมคว้าไขว่...ไร้กำลัง
จึงหมดสิ้นความหวังวันอ่อนแอ

เมื่อข้ามคืนถึงวันอรุณรุ่ง
แสงจรุงฟ้าวันใหม่ไม่ย่ำแย่
เก็บความร้าวรวดใจในดวงแด
บันทึกความ"พ่ายแพ้"ไว้หนึ่งวัน.