เจอต่างหูที่ดินดอนตอนเช้าตรู่
กินชาบูจุ่มใบพายน้ำลายดิ่ง
สุดหิวโหยหมดเกลี้ยงดังเลี้ยงลิง
มิรู้ความภาษายิ่งจริงจริงเชียว

Masapaer

555


อ่อนล้า   พักผ่อน   ไปละ  จริงจริง

 
คิดจนเอือมเชื่อมโยง...เรื่องโปร่งใส
วิธีใหม่...ห้ามลบ..ตอบจบแน่
รอยดินสอเขียนทวนทำปรวนแปร
ที่ต้องแก้...ทดสอบนั้น..ลอกกันจริง


ดินดอน     ต่างหู     ใบพาย    ภาษา


Jannjao

พลลำเลียงรถถังระวังเหตุ
เกิดภัยเภท..แก้ทันมิหวั่นไหว
สวมเสื้อเกราะเพาะสนามปัองปรามภัย
เหงื่อรินไหล...ลงขันน้ำ...ในยามกิน


ขายที่     หาว     ใบบัว     ไฟไหม์


Jannjao

คิดจนเพลินเกินไกลมากไปหน่อย
กลัวแมวน้อย...ตะครุบเหยื่อกินเสือเข้า
โถ..แปร์เอ๊ย...ซับซ้อนควรผ่อนเบา
ถึงพี่เมา..ก็ไม่ยุ่ง..คิดรุงรัง

ชายกะชายอายเหลือกลัวเสืัอขาด
แปลกประหลาด...ฟ้าจะหลงผ่าตรงหลัง
ที่แน่แน่...แปร์หญิงอยากติงนัง
ไปขอมั่ง...แม่ว่าไหม..เท่าไหร่เอย


555 จะขอ ก็รีบขอ อย่ารอให้ถึงปีหน้า  


Jannjao

         เลอะเลือน

จิตหวั่นหวาด วิตกโอ้อกเอ๋ย
คำเจ้าเอ่ยบอกกันน่าหวั่นไหว
ระหว่างเราชาตินี้ไม่มีใจ
เชิญทางใคร ทางมันสุดกล้ำกลืน

แบกถุงผ้างกเงิ่นเดินขาสั่น
ตามหาฝันนานนมโง่งมฝืน
มีหรือรักมั่นคง ที่ยั่งยืน
พบและเจอดาษดื่นคือขื่นทรวง

อยู่เงียบเงียบเช่นคนที่หม่นหมอง
เลิกใฝ่ปองวุ่นวายตะกายสรวง
คำว่ารักที่บอกคือหลอกลวง
มีผลพวงสุดท้ายทำร้ายใจ

เคยมองหารักแท้เป็นแค่ฝัน
ความรักและผูกพัน เปลี่ยนกันได้
คิดค้นหารักจริงคือสิ่งใด
เป็นความคิดเหลวไหล กบในกะลา

ทะเลทรายร้อนแล้งแห้งระโหย
ยามฝนโปรยความสดชื่น หวนมาหา
แต่คำพูดจากใจของแก้วตา
ช่างสิ้นความเมตตาหมดอารมณ์

คนเลอะเลือนคนนี้ไม่มีค่า
ถูกเขาหยามน้ำหน้าจนสาสม
จำจากจรจักจารจำ ทุกคำคม
สิ้นสุขสันต์สวรรค์ล่ม เขาไม่มอง

คนโง่งมเงียบเหงาใครเล่าเห็น
ใครจะเป็นที่ยึดเหนี่ยวมาเกี่ยวข้อง
ใครสงสารยอมรับใครจับจอง
จะมีใครหมายปอง สักเวลา

เสียงวิเวกวังเวงของเพลงเศร้า
กล่อมบอกเราสิ้นคู่เสน่หา
อรรถรสบทเพลงพรรณนา
ประหนึ่งว่าน้ำกรดมารดกัน

คนเลอะเลือนโง่งมที่ตรมจิต
ร่างลิขิตคำกลอนมาย้อนฝัน
ถึงเรื่องราวรักสลายที่กลายพันธุ์
ไม่มีวันชื่นชมสุขสมปอง

บทสุดท้ายของเรื่องมิเคืองขุ่น
ขอบพระคุณเคยส่งใจสนอง
เพียงเพื่อรู้ฤทธิ์รัก จักทดลอง
แม้จะต้องเจ็บนานชั่วกาลเอย[email protected]



 

ทำหน้าอึนมึนงงด้วยคงเหนื่อย
หรือปวดเมื่อย...ประคบเตาอบได้
ต้มมะกรูดเครื่องหาแบบยาไทย
ตำแยใส่...ด้วยนะ...แล้วจะดี


น้ำนิ่ง    จานข้าว     ลางสังหรณ์    มิ่งขวัญ


Jannjao

พี่เสือลี้หนีตาย..หลบหายหัว
ด้วยคงกลัว...ชีวิตเข้าอยู่เตาหลอม
แปร์หยิบยื่นขื่นขมระทมตรอม
ขยันซ้อม..รังแกเขา..ขู่เผาไฟ

อนิจจัง..ขังคู่อยู่แต่ห้อง
อย่าอยากลอง..ตีจาก..ต้องลากไส้
ฟังห้ามเถียงเกี่ยงก่อนหรืองอนใด
ที่รับไม่ได้..งานเด็ด..ใช้เช็ดขี้แมว


คนก่อนคงเบื่อทั้งแมว และ คนเลี้ยงแมวน่ะ 55


Jannjao