"ดาวกลางใจ"

คอยเธอมานับดาวที่พราวฟ้า
จวบเวลายาวนานผ่านลับล่วง
ยังไร้แววเธอมาเริ่มล้าทรวง
เสียงเวลาก็ทวงล่วงอรุณ

จะกี่พันหมื่นดาวที่เรานับ
ทุกดวงจับพักตร์เธอเพ้อหัวหมุน
หนึ่งดาวดวงหวงแหนแสนละมุน
รอไออุ่นแห่งรักจักหวนมา

นับเวลาฟ้าเคลื่อนดาวเดือนดับ
สิ่งตอบรับคือเงียบเทียบเวหา
ดาวและเดือนเคลื่อนอับลับเมฆา
ดาวชะตาคนคอยก็น้อยใจ

แสงตะวันผันฟ้าจะมาแล้ว
เลือนลางแววคนมาจะถามไถ่
เธอหลงทางแสงสีอยู่ที่ใด
จึงลืมใยรักเก่าที่เฝ้าคอย

กี่ร้อยพันดวงดาวที่พราวฟ้า
สุริยาแผ่คลุมกลุ่มดาวถอย
เลือนลาหายกลายไปไร้ร่องรอย
ดาวใหญ่น้อยเหลือศูนย์อาดูรย์มาน

กี่หมื่นรวงดวงดาวที่เราจ้อง
ยังเป็นรองดวงตาคราผสาน
สื่อจากเธอส่งซึ้งตรึงตระการ
แลตระหง่านกลางใจไม่รู้ลืม

"นับจนเช้าแล้ว..นับได้ดวงเดียว..

ดาว

	ผู้เขียน	หัวข้อ: "ดาวกลางใจ" (อ่าน 3659 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้