*** สอนน้อง ตอนเบญจกัลยาณี ***
** โอ้น้องจ๋าหันหน้ามาฟังคำพี่ มีเรื่องดีจะบอกกล่าวให้เจ้ารู้ เพื่อส่งเสริมคุณค่าให้เฟื่องฟู ปรากฏอยู่เป็นศักดิ์ศรีสตรีไทย
** อันความงามตามหลักพระพุทธศาสนา มีคุณค่าสุดประมาณตระการใส พี่จะนำมาบอกเล่าให้เข้าใจ เพื่อนำไปเป็นความรู้คู่กายา
** มีชื่อว่า "เบญจกัลยาณี" สุดแสนดีที่ทุกคนควรค้นหา ห้าประการที่สำคัญจะพรรณนา ให้น้องยาได้ฟังและเข้าใจ
** ประการหนึ่งคือ "ผมงาม" แต่กำเนิด เป็นเงางามล้ำเลิศเกินขานไข ดังหางนกยูงสูงค่ากว่าสิ่งใด ยาวจากไหล่ถึงเอวนวลชวนให้มอง
** ประการสองคือ "เนื้องาม" โดยไม่แต่ง ริมฝีปากสีแดงไม่เป็นสอง เหมือนตำลึงสุกใสน่าใฝ่ปอง ริมฝีปากทั้งสองเรียบชิดกัน
** ประการสามมี “ฟันงาม” ยามแย้มยิ้ม ขาวดังสังข์ช่างจิ้มลิ้มชวนให้ฝัน เมื่อได้เห็นประทับใจไปนานวัน ฟันเธอนั้นงามยิ่งนักใครจักเมิน
** ประการสี่มี “ผิวงาม” ละเอียดอ่อน ไม่ย่อหย่อนงามตาน่าสรรเสริญ ขาวดังดอกกรรณิการ์พาเพลิดเพลิน งามเหลือเกินดำเหมือนดอกอุบล
** ประการห้ามีคุณค่าคือ “วัยงาม” ทุกโมงยามยังสดใสไม่หมองหม่น แม้นคลอดบุตรสิบครั้งยังน่ายล บุตรสิบคนงามดังคลอดครั้งเดียว
** เบญจกัลยาณีที่กล่าวมาห้าประการ เป็นหลักฐานให้นึกถึงพึงเฉลียว คือความงามที่กล่าวขานเนิ่นนานเทียว มีหญิงเดียวในหมื่นพันเลือกสรรมา
** ทุกวันนี้มีอยู่พร้อมในผู้หญิง เพราะทุกสิ่งตกแต่งได้ตามปรารถนา จะให้งามเต่งตึงดึงหน้าตา ให้กายาผ่องใสยังได้เลย
** หรือปากแดงอย่างไรก็ทำได้ ทุกทุกอย่างมีให้อย่างเปิดเผย เลือกเอาได้ตามต้องการดังภิเปรย ฟันขาวเอยผิวงามเอยเชิญเลือกเอา
** โอ้น้องจ๋าฟังวาจาที่พี่กล่าว ดำหรือขาวก็ไร้ค่าถ้าอับเฉา จงรักนวลสงวนใจไม่ดูเบา ตัวของเราจักล้ำค่าหาใดปาน
สมพงศ์ ชูสุวรรณ |