งิ้วหนามทู่หวามไหว..

..งิ้วหนามทู่หวามไหว..

หากหนทางย่างเดินบังเอิญสิทธิ์
ทางพิชิตวารวัยเดินไต่ฝัน
ก็มิอาจวาดสมจมนิรันดร์
สำนึกนั้นดีชั่วรู้ตัวตน

แม้นหนทางหัวใจนั้นได้สิทธิ์
ครองนิมิตรสิทธิ์หวงทุกห้วงหน
มากมีทางสร้างแอบจนแยบยล
แต่กมลก็หนาวทุกคราวจร

หากแต่เพียงเคียงฝันคืนวันสิทธิ์
ระอาอิดจิตหวั่นถึงวันถอน
เมื่อหัวใจให้หวานแล้วรานรอน
อาจสะท้อนก่อนมาเมื่อลาไกล

แม้นเราสองปองจิตพิชิตเห็น
สิ่งที่เป็นจริงนั้นอาจหวั่นไหว
เมื่ออารมณ์สมยอมมาพร้อมใจ
แล้วอะไรให้ยั้งความหวังคอย

จิตสำนึกตรึกตรองจนหมองเศร้า
มองดูเงาจันทราหรือกล้าสอย
รู้ว่าสูงปลายงิ้วลิบลิ่วลอย
มิได้ถอยคอยนึกลึกลึกปอง

หรือหนทางสร้างกรรมมานำสานส์
ต้องพบพานหวานเคียงแต่เพียงสอง
หากต้นงิ้วหนามทู่ไร้คู่จอง
จะประคองหนามไต่ไปด้วยกัน.

(เขียนเอาใจดอกงิ้วหน่อย อิอิ)
*..ขออนุญาตเขียนกลอนหวามไหวไต่งิ้วหนามนะคะ*

พิณจันทร์
อารมณ์กลอน
๓ เมษายน ๒๕๕๗

	ผู้เขียน	หัวข้อ: งิ้วหนามทู่หวามไหว.. (อ่าน 3873 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้