ขอบคุ้งโค้งโยงใยใจพาดขึง
นึกคะนึงเพ้อพกอกกำสรวล
เหินห่างหายไม่พบทนทบทวน
หลายหลากป่วนครวญใคร่เฝ้าไตร่ตรอง

นกขาดคู่อยู่เดี่ยวดูเซียวหม่น
คงคล้ายคนอย่างฉันนับวันหมอง
จากไปไกลใจเอยเคยหมายปอง
กลายละล่องพร่องขาดอนาถจริง

มารู้ใจในวันที่ผันผวน
เขามาด่วนลาพ้นหม่นใจยิ่ง
ใจหลุดลอยหงอยเหงาเข้าแอบอิง
รู้ทุกสิ่งเมื่อสายสลายใจ

บินหลา

 

ยลน้ำคำช้ำชอกที่บอกกล่าว
ถึงเรื่องราวร้าวรักหักสลาย
จำต้องอยู่โดดเดี่ยวเปลี่ยวใจกาย
สงสารชายจริงหนอคงท้อมาน

ห่างไกลแสนแฟนสาวคงร้าวจิต
จึงอยากคิดพะนอขอเพียงผ่าน
ให้พี่นั้นคลายเหงาที่ร้าวราน
จะเจือจานเยียวยารักษาใจ

พี่อย่าคิดประวิงน้องหญิงโสด
ขอจงโปรดเชื่อจิตมิคิดใฝ่
เป็นเพื่อนคุยยามว่างข้างฤทัย
พอเขามาน้องจะไปไม่ขวางทาง

หญิง