~“เผลอ?”~

~“เผลอ?”~

๏

๐ เดาว่าเธอคงมองจ้องท้องฟ้า
พริ้มหลับตาแอบซึ้งถึงฉันอยู่
จันทร์เปล่งแสงแฝงรักทักชื่นชู
ฉันจึงรู้ดั่งใครให้สัญญาณ

๐ ดาวต่างพร้อมโชนแสงแรงดุจเพชร
ประกายเก็จล้อมจันทร์อันตระหง่าน
เปรียบหัวแหวนดั่งฉัตรรัตติกาล
ที่ผสานก่อร่างกลางราตรี

๐ เมฆเป็นรูปมงกุฎพิสุทธิ์ขวัญ
อัศจรรย์เจิดจ้าด้วยราศี
เตรียมสวมจันทร์เรืองรองผ่องโสภี
ยิ่งบ่งชี้ส่งจันทร์เฉิดฉันไกล

๐ เธอคงรอวันพลอดกอดด้วยรัก
วันกายภักดิ์เคียงคู่อยู่ใช่ไหม
คงรอวันแนบชิดสนิทใน
ของธารใสคลื่นรักหนักอบอวล

๐ รัตติกาลคลื่นฝันขวัญสุกใส
พลิ้วลมไล้บางเบาราวแย้มสรวล
แสงหิ่งห้อยยิบยับรับแสงนวล
ฤทัยป่วนเกินซึ้งคิดถึงเธอ

๐ ความห่างไกลใต้หล้าขอบฟ้ากั้น
เคยชมจันทร์อิงแอบแนบเสนอ
ยามไกลห่างเห็นจันทร์นั้นเลิศเลอ
ใจจึงเผลอลอยคว้างถึงนางใจ๚ะ๛

ระนาดเอก

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ~“เผลอ?”~ (อ่าน 12763 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้