~กินข้าวเรือน เพื่อนน้ำตา~
เดินหมดแรงแข่งงานท้องพาลหิว
เหมือนใส้กิ่วหิ้วท้องมองอาหาร
เปิดสำรับกับข้าวมีเต็มจาน
เพื่อนเมื่อวานพร้อมยังมานั่งกิน
คดข้าวสวยด้วยมือ ยังยื้อแย่ง
ยังจะแข่งแรงงานประสานสิ้น
เตือนประจำทำไหมอย่าไหลริน
หูฟังยินบ้างไหมอย่าไหลมา
นั่งลงก่อนช้อนข้าวคราวใส่ปาก
มันลำบากหากไหลลงไปหา
กินทุกวันฉันเบื่อเหลือระอา
กับน้ำตาคราไหลให้ปนเป
ปาดน้ำตารามือจากถือช้อน
กล้ำกลืนซ่อนก่อนรวนเป็นสรวญเส
แต่ก็ยังไหลล้นดั่งฝนเท
เหมือนบ่อกว้างดั่งทะเลไหลเทลง
เงยหน้ามองบ้านเขากินข้าวสุข
พร้อมหน้าชุกทุกวันสุขสันต์บ่ง
เขาอร่อยกันจังนั่งล้อมวง
แต่ฉันคงน้ำตามาทุกวัน
ตักข้าวคำน้ำตาทุกคราหลั่ง
ใจก็หวังดั่งคนให้สนฉัน
ขอได้ไหมกินข้าวพร้อมหน้ากัน
สุดเบื่อมันข้าวเรือนเพื่อนน้ำตา
พิณจันทร์
๒๓ พฤษภาคม ๒๕๕๗
