..คิดก่อนทำ..

ชำระคราบโสโครกสกปรกทิ้ง
มารเหลือบสิงศาสนาพุทธาศีล
บวงสรวงเมฆเสกใส่ทั้งไทยจีน
แต่ป่ายปีนงิ้วหนามเลวทรามตัว

ชำระคราบโสมมที่อมเร่
คราบกาเมเทเสียแย่งเมียผัว
แต่เบื้องหลังยังเหี้ยกันเนียนัว
คราบคาวชั่วมัวหมองยังครองตน

ชำระคราบใจเห็นเป็นบริสุทธิ์
บรรพบุรุษขุดไหว้ภาพให้สน
เผาธูปเทียนร้อยเล่มเต็มมงคล
นั่งสวดมนต์จนตายก็สายเกิน

ชำระคราบคาวใคร่ได้หมักหมม
กินอาจมสมจิตไม่คิดเขิน
อันความอยากมากชู้อยู่ผเนิน
หน้าด้านเดินคนแช่งยิ่งแรงกรรม

ชำระคราบบาปหนาขุดหน้าหิน
เมื่อเดินกินหนึ่งครั้งก็ยังต่ำ
กินบ่อยครั้งช่างเหลวเลวระยำ
กินประจำคำสาปแช่งอาบกาย

ชำระคราบบาปเวรที่เจนจัด
ปฎิบัติขัดเกลาเหล่าสหาย
ล้างเท่าไหร่ไม่พ้นจนชีพวาย
ไร้ยางอายกายต่ำตอนทำตัว

ประทับตราหน้าผากมากสมสู่
ประทับอยู่ตรงใจเมื่อได้ชั่ว
คิดก่อนทำ..กิจใดไม่มืดมัว
ทำก่อนคิด..ชีวิตรั่วจนตัวตาย.

พิณจันทร์
๑๓ กันยายยน ๒๕๕๗



*เมื่อวันก่อนได้คุยถึง "สังคมเน่าเฟะ"
(เฉพาะบางที่และกรณีผู้ใหญ่เท่านั้น)
อาจารย์ท่านหนึ่งได้พูดถึง"ชำระคราบโสโครก"
และให้เขียนกลอนออกแนวนี้ ด้วยคงไม่มีใครกล้าเขียน*
ขอบคุณค่ะ..ต่ายค่ะ/

*กราบนมัสการพระอาจารย์เจ้าของภาพค่ะ