|
|
Black Sword
นักกลอนผู้เปรียบดั่งเพชร
 ออฟไลน์
กระทู้: 827
|
Re: ♥....กาลเวลาพาเปลี่ยนผัน....?
-๐ เมื่อเวลามาบรรจบ ๐-
๑. เอ่ยสำเนียงเสียงร้องว่าน้องพี่
กระไรหนีหน้าเมินเหินห่างหัน
ยังจำจิตติดใจในสัมพันธ์
แต่ก่อนนั้นเราชิดสนิทเคียง
๒. อยากจะบอกคิดถึงคำนึงเจ้า
อกรุมเร้าร้อนร้ายคล้ายสุ่มเสี่ยง
เพราะสายตาหลุบเร้นเช่นเอนเอียง
ยากจะเรียงคำถ้อยร้อยออกมา
๓. ยามพี่ป่วยด้วยไข้ใจคิดถึง
หวังเพียงหนึ่งน้องเจ้าเฝ้ารักษา
มือละมุนอุ่นอ่อนคอยป้อนยา
ใจที่ล้าหวังน้องประคองคืน
๔. ทำห่างเหินห่างหันหวั่นใจนัก
เหมือนหอกปักทิ่มแทงสุดแรงฝืน
กริยาท่าทางอย่างกล้ำกลืน
พี่สะอื้นช้ำอกเหมือนตกตาล
๕. หลายคนเขามีคู่อยู่เคียงข้าง
แต่พี่นั้นอ้างว้างสุดสงสาร
เพื่อนสนิทพี่นี้จะแต่งงาน
จึงพาเขามาบ้านเพื่อพบน้อง
๖. เจ้าบ่าวเขามีหน้ามีตานัก
อยากจะได้พืชผักราคาคล่อง
ไปปรุงแจกแขกเหรื่อเพื่อสำรอง
พี่จึงต้องอาสาพามานี้
๗. ด้วยบ้านเหนือมากผักผลไม้
ราคาพอซื้อได้มิหน่ายหนี
บ้านของเจ้ามีสวนสมควรดี
เจรจาพาทีพอรู้กัน
๘. พาลูกค้ามาให้ใยเมินหน้า
อีกเจ้าจะรักษาพี่ไหมนั่น
ใจที่ป่วยรอคู่อยู่นานวัน
หวังเจ้านั้นดูแลและอาทร
๙. แม้นดูแลลูกค้าเจ้าดูได้
แล้วดูใจพี่ยาอย่าผันผ่อน
มองหน้าพี่อีกครั้งยังเว้าวอน
อยากจะอ้อนเอ่ยวจี.. ว่า "ที่รัก" ฯ
:
- Black Sword -
(หมู มยุรธุชบูรพา)
ขอบคุณรูปภาพต้นแบบจาก Internet
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
❀ Sasi ❀
|
Re: ♥....กาลเวลาพาเปลี่ยนผัน....?
 จากอาการตีบตันจิตหวั่นไหว
คล้ายสายใยบางเบาเข้าทอถัก
ค่อยหันจ้องมองตาประหม่านัก
คำเอ่ยทักแว่วนั่น...หรือฝันไป
หยิกแขนตนจนช้ำลำคอฝืด
ตัวเย็นชืดอายจังดั่งเป็นไข้
สลับร้อนผ่อนผ่าวราวสุมไฟ
ส่งยิ้มให้จืดเจื่อนเบือนหลบตา
คำแจกแจงแจ้งจนกมลชื่น
ได้พี่คืนกลับสู่ คู่สาวป่า
รอยยิ้มยังฝังตรึงซึ้งอุรา
ถ้อยวาจาละมุนอบอุ่นทรวง
ผักมิมีพี่จ๋ามาตายสิ้น
มีแต่ดินขาดน้ำใบดำร่วง
หญิงที่พี่พกมาอย่าเผลอควง
เกรงรับช่วงเพื่อนจังแสนกังวล
อยากมีพี่แนบเนาเหมือนเก่าก่อน
ให้อิงอ้อนหนุนตักมิผลักบ่น
เกลียดสายตาหญิงข้างยังอยู่ปน
ไปให้พ้น อย่ายืนเจ๋อเดี๋ยวเจอดี
ไล่เขาคืนกลับไปไม่ต้องส่ง
อย่ายืนงงชักช้าแม่ตาตี่
อยากกลับความเดิมหลังครั้งก่อนมี
ให้ตัวพี่เป็นหมอแทน แสนหล่อชัวร์
สูงขาวโปร่งผมเผ้าหนวดเคราดก
ไหล่หลังอกผึ่งผ่องมองแมนทั่ว
เห็นพี่แล้วตาลายใจสั่นรัว
น้องปวดหัวจ๊าดจี๊ดฉีดยาที...?
หิ่งห้อย |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
♥ ขอขอบพระคุณทุกภาพจาก Internet & Youtube ค่ะ
|
|
|
|
|
Black Sword
นักกลอนผู้เปรียบดั่งเพชร
ออฟไลน์
กระทู้: 827
|
Re: ♥....กาลเวลาพาเปลี่ยนผัน....?
-๐ แถลงถ้อยร้อยรัก ๐-
๑. พบหมู่มิตรที่นี่ยินดีนัก
เอ่ยถามทักห่วงใยใจจดจ่อ
หน้าร้านทองที่เห็นเช่นเคลียคลอ
นั่นหรือก็ความจริงทุกสิ่งอัน
๒. ด้วยเพื่อนหญิงคนนี้ที่ท่านเห็น
คือประเด็นช่วยเหลือเจือจานฉัน
เธอสละเวลามาทั้งวัน
เพื่อช่วยกันเลือกแหวนได้คู่นึง
๓.หันมาทางน้องน้อยกลอยใจเจ้า
คนที่พี่นั้นเฝ้าแต่คิดถึง
อยู่ในใจดวงนี้ที่ติดตรึง
ปานประหนึ่งน้องนี้ยอดชีวา
๔.ล้วงกระเป๋าเอาแหวนออกวางอวด
สองวงรวดด้วยคิดจิตประหม่า
เป็นแหวนทองวงน้อยด้อยราคา
หวังเพียงว่ามอบให้ปีใหม่นี้
๕. สองวงลายเดียวกันรังสรรค์สร้าง
เป็นสิ่งอ้างคู่รักด้วยศักดิ์ศรี
วงหนึ่งสวมนิ้วน้องคล้องฤดี
อีกวงหนึ่งของพี่นี่เรื่องจริง
๖. แหวนเป็นคู่คู่กันเป็นมั่นหมาย
บอกความคล้ายให้รู้ชายคู่หญิง
อกพี่หวามไหวแวบหวังแอบอิง
นี้คือสิ่งหมายหมั้น “ฉันรักเธอ”
๗. หันมาทางเพื่อนสาวที่ขาวหมวย
แม่ตาตี่เธอช่วยนำเสนอ
ไปพาแฟนในรถรีบมาเจอ
เดี๋ยวเขาจะคอยเก้อเพราะมานาน
๘. แล้วพาเขาเข้ามาหาที่นี่
ช่วยมาชี้มาแจงแถลงขาน
เพื่อจะพร้อมยอมเป็นเช่นพยาน
อย่าเพิ่งผ่านซื้อผักที่อื่นเลย
๙. ความจริงแท้ปรากฏหมดทุกอย่าง
เจ้าอย่าร้างแรมลานะน้องเอ๋ย
อยากจะฟังคำรักจากทรามเชย
หวังเป็นเขยบ้านสวน.. นะนวลปราง ฯ
:
- Black Sword -
(หมู มยุรธุชบูรพา)
ขอบคุณรูปภาพต้นแบบจาก Internet
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
|
|
❀ Sasi ❀
|
Re: ♥....กาลเวลาพาเปลี่ยนผัน....?
 บัดนี้.....
ทุกเรื่องชี้ชัดแจงแจ่มแจ้งใส
เลิกพะวงงงงวย...กลับขวยใจ
รับแหวนไว้สุขล้ำดื่มด่ำทรวง
แหวนทองคู่ดูดีสีสันสด
รูปหัวใจปรากฏขดเป็นห่วง
สองดวงคู่คล้องห้อยร้อยสอดพวง
ฝันโชติช่วงแสนปลื้มลืมระทม
หันมาสบตาพี่ที่ยืนใกล้
อึดอัดใจตื่นเต้นเกินเข่นข่ม
จึงปล่อยปรู๊ดหอมดีเชิญพี่ดม
ปั่นป่วนลมสุดต้านทัดทานทน
บัดนั้น....
เริ่มแลหันมองทางพ่อคางย่น
หายไปไหนชายชรามาหนีพ้น
หาทุกหนใกล้ไกลก็ไม่เจอ
พี่จ๋าพี่เพื่อนชายมาหายลับ
ช่วยตามกลับเถิดหนาท่าทางเอ๋อ
ดูอาการหูตาฝ้าฟางเบลอ
เดี๋ยวเดินเพ้อตกท่อคอหักตาย
กลับมาเรือนเยือนแลแม่และพ่อ
ท่านนั่งรอทานข้าวเช้ายันบ่าย
ลูกสาวมัวดีใจเมื่อใกล้ชาย
หิวตาลายสิท่านั่งหน้างอหิ่งห้อย  
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
♥ ขอขอบพระคุณทุกภาพจาก Internet & Youtube ค่ะ
|
|
|
พรานไพร
นักกลอนผู้โดดเด่น
ออฟไลน์
กระทู้: 479
นายพราน...ล่าหัวใจ
|
Re: ♥....กาลเวลาพาเปลี่ยนผัน....?
- (๑๐ บท) -
พายเรือน้อยลอยล่องท่องธารใส
แสนสุขใจไร้คู่อยู่เคียงหอ
ดูมัจฉาแหวกว่ายหมายเคลียคลอ
ดุจจะขอทักทายชายใจเดียว
ชมวิวสวยริมฝั่งยังแมกไม้
แว่วเสียงใสสกุณาพฤกษาเขียว
คล้ายเพลงไพรพลิ้วลมอย่างกลมเกลียว
กล่อมจินต์เปลี่ยวเหี่ยวเฉาให้เบาใจ
ถึงริมทุ่งมุ่งหน้ามีนาข้าว
เห็นหนุ่มสาวหนึ่งคู่ดูสดใส
เล่นหยิกหยอกจีบกันมิหวั่นใคร
พบ"พรานไพร"ไม่เขินทำเมินมอง
ได้ยินแว่วสาวหญิงชื่อ"หิ่งห้อย"
ทำตาปรอยลอยหน้าท่าจองหอง
หนุ่มชื่อ"หมู"หล่อเหลาเข้าทำนอง
สวมแหวนทองคล้องใจมอบให้นาง
"พรานฯ"เหลือบเห็นแหวนทองนั้นของเก๊
อุบายเล่ห์หลอกสาวถึงคราวหมาง
ฝืนทำใจปัจเจกอุเบกวาง
ปล่อยตามทางกรรมก่อขอลาจร
เมื่อชอบคนหล่อรวยช่วยไม่ได้
รับผลไปตามกฏเป็นบทสอน
เพราะคบคนเพียงหน้าอุรารอน
อุทาหรณ์ย้อนชัดปัจจัตตัง
มองโคนไทรได้เห็นอีกหนึ่งหนุ่ม
มานอนกลุ้มร้องไห้เมื่อไร้หวัง
ถูกสาวไล่ไม่มองร้องโฮดัง
รักภินท์พังบนขอเจ้าพ่อไทร
พายเรือเลียบฝั่งคลองเพื่อมองหน้า
ท่าน"ศิลา"หรือนั่นอกหวั่นไหว
นึกมิถึงพบหน้าแม้มาไกล
ด้วยห่วงใยจึงปลอบมอบแนวทาง
เพียงหนึ่งหญิงทิ้งไปไม่ตายพรุ่ง
กลับเมืองกรุงด้วยกันวันฟ้าสาง
แค่หมวยแก่"หิ่งห้อย"จงปล่อยนาง
เลิกอยู่อย่างอาภัพนับต่อไป
รีบขายผักขายข้าวลาสาวทุ่ง
จีบสาวกรุงสำรวยสวยกว่าไหน
สาวบ้านป่าหน้าดำทำหมองใจ
จงปล่อยไว้ไกลตาเลิกอาวรณ์
 
...พรานไพร... |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
|
|
