~นิ่ง..แค่รู้สึก~
กระแสชลข้นขุ่นนั้นหมุนใต้
บุราณให้ข้อคิดพินิศว่า
ความครุกกรุ่นหมุนวนพสุธา
เกิดอัตตาบ้าคลั่งโถมถั่งตน
จะปกปิดอย่างไรก็ให้แจ้ง
ความขัดแย้งสองฝั่งโถมถั่งข้น
เมื่อมายาถาโถมประโลมคน
ฤาหนีพ้นข้นขุ่นหมกมุ่นใจ
สตินิ่งยิ่งเห็นที่เป็นต่าง
สติบางยิ่งมีที่หวั่นไหว
จะโทษเวรกรรมตนหรืออย่างไร
กิเลสได้นำทางมิสร่างเลย
ที่ว่าเจ็บเจ็บมากเกิดจากแผล
ความจริงแท้เจ็บใจมิได้เฉย
ขาดสติปริคำเจ็บช้ำเคย
เจ็บจริงเอ๋ยเชยชมแต่ขมนวล
คือกิเลสอัตตามายามนุษย์
บริสุทธิ์นิพพานแต่กาลหวน
เสพอาจมสมสู่..คิดดูทวน
มายากวนกิเลสทุกเพศวัย
พิณจันทร์
๑๘ ตุลาคม ๒๕๕๗
