..ไกลเกินกลับ...

เดินมาไกล เกินกั้น ครั้นจะกลับ
คงต้องปรับ จิตใหม่ ให้ห่วงหา
อยู่อย่างคน ไร้ร่าง มิสร่างซา
บางเวลา สิ้นหวัง ดังต้องมนต์

มองปลายฟ้า ล้าเหลือ เมื่อเมฆน้อย
ทรวงระห้อย ห่างหาย ปลายหน้าฝน
ซึมเซาซบ ลบเลือน เปื้อนกมล
นภาหม่น หมกไหม้ เพราะไร้ดาว

ฉันเช่นกัน วันผ่าน ม่านใจเปลี่ยว
ขาดใครเหลียว แลเล็ง เซ็งจริงสาว
ระหว่างทาง เดินย่ำ จำเรื่องราว
ตั้งแต่เช้า ยันเย็น ลำเค็ญเกิน

เดินมาไกล สุดกู่ สู้ฟันฝ่า
ถึงใจกล้า ท้าทาย หมายผกเผิน
กำลังแรง แข็งขัน ฉันประเมิน
ระยะเกิน ย้อนคืน ฝืนต่อไป
วิริน
๒๓/๑๐/๕๗

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ..ไกลเกินกลับ... (อ่าน 4069 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้