..................................



หิ่งห้อย
..................................

 

ถ้ามิใช่"แม่บ้าน"...งั้น"บินหลา"
คนที่น้า"พรานไพร"เฝ้าไคล้คลั่ง
เพราะตรงตามตำราที่ว่าจัง
ที่เอ่ยยังมิได้ครึ่งถึงความงาม

บินหลา

  

ช่ายม้าาาาา

 

 

เมืองร้อยเกาะเงาะอร่อยทั้งหอยใหญ่
ธรรมะแหล่งแดงไข่ใบเบ้อเร่อ
บ้าน"บินหลา"แน่ชัดนัดพบเจอ
เร็วสิเอออย่าช้าเชื่องนั่งเครื่องบิน

ปลื้มใจจังเจอะน้าในครานี้
มหาเศรษฐี แน่นักขั้นทัก---
ขอมอบใจมอบกายหมายอยู่กิน
พร้อมหนี้สิน ทั้งชีวาน้าดูแล(OK)

บินหลา
 

เก๊าะที่บ้านใหญ่อ่านแต่กลอนของ คุณ"ละอองดิน"ประจำ
สมองมันก็เลย  (Osmosis) สินิ

.........................

 

หิ่งห้อย

..........................

 

 

กระต่ายหญิงอิงอ้อนตอนมาใหม่
ลืมหรือไรไยจึงถึงหันเห
เปลี่ยนใจรักบินหลาจินต์ฮาเฮ
ทนมองมาว้าเหว่ชายเรรวน

น้ำตาเอ่อเผลอไผลรินไหลอาบ
พานวูบวาบหวั่นไหวพาใจป่วน
ปากของชายร้ายจังนั่งทบทวน
ทรุดคร่ำครวญสะอื้นครางแทบวางวาย

หญิง

ลืมกระต่ายตัวนี้ซะแล้วเหรอ

 

 

อย่าไปเชื่อชายนักมักแตหลอ
ทำชีกอคุยฟุ้งรู้พุงไส้
เจรจากล่าวขานหวานเกินใคร
สตรีใดหลงลมจะตรมทรวง

หว่านเสน่ห์พราวแพรวช่างแคล่วคล่อง
ไปเป็นช่องเยี่ยมจริงพูดลิงง่วง
"หญิง"ตกหลุมเมื่อใดใจคงกลวง
ทุกท่าท่วง"พรานฯ"นั้นฉันรู้ดี

นึกสิท่า..!?ว่าฉันนั้นมิรู้
เธอวัยปู่คิดหยอกหลอกอิตถี
มิอยากพบหลบหน้ายังราวี
ขืนมาแขวะอีกทีเดี๋ยวมีชก

หิ่งห้อย