๐ สายธารไหลหลั่งล้น      เพิงหิน
            จากม่อนดอยลอยดิน        ลุ่มหล้า
            ตะวันส่องรองริน              พราวพร่าง
            แสงรุ่งรับจับฟ้า               แม่นรุ้งพรรณราย

           ไหลเลอหลั่ง ถั่งถา ดอยผาสูง
           ละอองจู่ง กระจาย สายเจ็ดสี
           แสงสะท้อน ชะง่อนหิน สู่อินทรีย์
           เงาริกรี่ งามง้ำ กลางลำธาร

           เอื้องคำแย้ม แซมกาบ ยะยาบไหว
           เอื้องขาวไซ แออัด หยัดยึดฐาน
           ซอนรากลึก พฤกษา ศิลาลาน
           ระเรื่อยดาน ดินแดง ลงแอ่งชล

           ๐ ร่าระเริง เชิงชั้น กำนัลใน
            เสียงสดใส ยั่วยวน กวนแก่งก่น
            แสนสะทก อกชาย กระวายวน
            ยามย่องยล แหวกว่าย สายนที

สาวเหยสาว อ้ายฟ่าวฟู่น้อง ฮักเป๋นกู้ถ้อง กู้ป้องก่องตั๋ว
ยามดาวเต๋มฟ้า อ้ายมาจ๋าหนัว เมฆมืดดำมัว หวีหัวซ่วยหน้า
กึ๊ดเติงจ๊าดหลาย ย่ิองหยายกอยถ้า แก่นต๋าผ่อหา ก่าน้อง
หัวอ้กสั่นไหว หายใจ๋ต๋ำต๊อง บ่าได้หันน้อง คนดี
กลั๋วก้ายหน่ายละ ปัดก้นล่นหนี ปล่อยหื้อกานตี เจ๋บใจ๋ไห้ดั้น
ขอกล่าวกำวอน เป๋นกลอนเอิ้นอั้น ยาวเถิงญิงจั๊น เจื้อเจิญ
ลองเฮาฮักหนำ ไผ๋ล้ำก๊ำเกิ๋น ฟ้าบ่อกั้นเมิน เนอนาย
หายหน้าเมือเมิน เอิ้นมาตั๊กเจ้า ฮักแปงเหมือนเก่า ก่อนแลนายเฮย

                          รพีกาญจน์