เรื่องทุกข์ ..จำแม่น
......
คิดถึงคุณคนดี..สุดที่รัก
สามสิบปีที่รู้จัก...และมักจี่
สองเดือนกว่านิดหน่อย..นะคนดี
สิบห้าวัน..หกนาที..สี่ชั่วโมง
.....
มกราห้าหนึ่งแน่นในอก
กว่าจะยก..ศรรักหนักตายโหง
ฉันปีเถาะส่วนเธอ..ปีมะโรง
รักมิโปร่งโล่งจิตคิดเลิกกัน
.....
โชคชะตา..พาพี่มาพานพบ
สามสี่ปีที่คบ..จบแล้วนั่น
เพราะสิ่งใดใครทำเบื่อรำพัน
อย่าโทษฉันโทษพี่ที่ทำลาย
....
เรียนจบขึ้นรถทัวร์..กลับกระบี่
แล้วฉันละคนดีใจสลาย
ทั้งที่อยู่เบอร์โทร...โถมากมาย
ชะเง้อคอยครั้งสุดท้าย..สี่กุมภา
...
ลูกชายเพื่อนของพ่อขอหมั้นหมาย
อยากกัดลิ้นให้ตายคล้ายคนบ้า
ฉันนั่งเหม่อนั่งมองแต่ท้องฟ้า
วันเวลาพาจิตคิดไปไกล
....
วันที่แปดเมษา..เพื่อนมาเรียก
น้ำตาปอนเสื้อเปืยก..ปากร่ำไห้
สายสนิทจิตยับช่วยกลับไป
มีแค่ใจเจ็บเจ็บ..เก็บรอคุณ
...
ทำไม..คุณรีบแต่งงาน.
ทำไม..คุณไม่รอผม..
..ถาม...มาได้..
...