สร่างแจ้งแท้ใจแล้วเจ้า (ตัวกู-เพื่อกู-ของกู)

สร่างแจ้งแท้ใจแล้วเจ้า
(ตัวกู-เพื่อกู-ของกู)

   สร่างแจ้งแท้ใจแล้วเจ้า ร้อนรักแผดเผา
กิเลสพันห่มอัตตา
   ว้าวุ่นใจตนเจียนบ้า กำสรดชะตา
สังเวชสังวาสใจตน
   บอดใบ้มืดหลงกามกล บังตาบังหน
บังใจห่มรั้นเนารั้ง
   มาดหมายปองเชยชื่นปราง ใดใดกั้นขวาง
จะห้ำจะหักรานดิน
   เทใจภักดียุพิน ทุ่มหมดถ้วนสิ้น
สี่ห้องมิเหลือเผื่อใด
   ให้หมดมิทดทอนไว้ เซ่นพลีบวงใจ
หลงรูปหลงรสยินดี
   วาดหวังเสกสมฉิมพลี อิ่มอาบเอมปรีดิ์
รูปรสกลิ่นเสียงยวนเย้า
   เกลือกหล่มกามามัวเมา มิบั่นผ่อนเพลา
เมาจิตมอมกายเปือกตม
   กามาโลกีย์เผารม ใฝ่ต่ำโสมม
ตัวกู-เพื่อกู-ของกู
   ผมเผ้าจรดเท้าตราตรู ทุกถ้วนอณู
หนังเนื้อ-หัวใจ-กูครอง
   ใดใดในเธอจับจอง กูเป็นเจ้าของ
ใครใดอย่าหมายแย่งนวล
   ใจจึงอาบโศกกำสรวล หึงหุนปั่นป่วน
ทาสท้าวรูปรสโลกีย์
   สังเวยสังวาสราคี มิตรองถ้วนถี่
ใครดีใครร้ายมิยล
   พิษหึงเผาใจเผาตน โหมร้ายเผาลน
เผาศักดิ์เผาศรีดนู
   มิเชื่อวางใจพธู หวาดบั่นปันชู้
ฤทธีผีหึงเข้าสิง
   ใช่ใดไหนเลยแท้จริง อัตตาเนาอิง
ตัวกู-ของกู-เมามัวฯ

จาก...
สนอง เสาทอง, กวีนิพนธ์ อุ่นลมรัก พัดคืนหวน มาอุ่นใจ, กรุงเทพฯ, วิภาษา, 2554

	ผู้เขียน	หัวข้อ: สร่างแจ้งแท้ใจแล้วเจ้า (ตัวกู-เพื่อกู-ของกู) (อ่าน 3309 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้