เพื่อน (กลอนกลบทกบเต้นกลางสระบัว)

....เพื่อน....
(กลอนกลบทกบเต้นกลางสระบัว)

๐ สูงหยุดสุดไยอย่าไต่สูง
ต่ำจ้องต้องจูงอยู่ฝูงต่ำ
จำตนจนตมเหมาะสมจำ
เจียมคบจบคำจดจำเจียม

๐ รู้ตนรนต่างหนทางรู้
เขียมอย่างข้างยลพาตนเขียม
เรียมสุมรุมสนยินยลเรียม
ตัวยินตนเยิ่ยมจงเจียมตัว

๐ หยามกันหยันเกียรติ์ส่อเสียดหยาม
ทั่วนี้ที่นามมาถามทั่ว
รัวจิตริดใจมาใส่รัว
เดิมใหม่ใดมั่วพันพัวเดิม

๐ หมางจิตคิดจนเขาคนหมาง
เริ่มสู่รู้สางหนทางเริ่ม
เดิมสั่งดั่งสองประคองเดิม
ใจสองจ้องเสริมมาเติมใจ

๐ จากลาจนลบเคารพจาก
ไหนห่วงหน่วงหากมิจากไหน
ไปเห็นเป็นห่วงเขาควงไป
เคียงอื่นคืนไอรักใหม่เคียง

๐ ก่อนเราเก่าเริ่มใจเพิ่มก่อน
เสียงใจใส่จรออดอ้อนเสียง
เรียงคำร่ำคอยมิน้อยเรียง
ลาเพื่อนเลือนเพียงมองเมียงลา

พิณจันทร์
๘ มิถุนายน ๒๕๕๘
..............
**กลอนกลบทกบเต้นกลางสระบัว**
กำหนดให้ซ้ำคำต้นวรรคกับท้ายวรรค
สัมผัสชิดคำที่ ๒ และ ๓
สัมผัสอักษร คำที่ ๒ และ ๔
ทั้งสัมผัสแบบมีคำแทรก คำที่ ๔ และ ๖
(อ้างอิง...แดนคนธรรพ์ แม่ศรีวรรณทอง อาจารย์ธนุ เสนสิงห์)

	ผู้เขียน	หัวข้อ: เพื่อน (กลอนกลบทกบเต้นกลางสระบัว) (อ่าน 3253 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้