(..รักทุกคนค่า... )

อันวิชาว่าด้วยรัก...ประจักษ์จิต
หนึ่งชีวิต ลำพัง รู้ยังไหว
หนึ่งชีวิตมิเทียว ไปเกี่ยวใคร
มอบหัวใจให้แม่ดูแลมา
.
ก็มิใช่ไม่รู้มองคู่เขา
สุขแรกเนาเคียงกันร่วมหรรษา
เหมือนไม่มีวี่แววจะเลิกลา
มองปัญหาปล่อยไปเหมือนไม่มี
.
แต่พอเนิ่นนานไปอะไรเปลี่ยน
กาลหมุนเวียนอะไรก็ให้หนี
การเดินทางย่อมเห็นเป็นพาที
ดวงฤดีย่อมหันไม่มั่นคง
.
ก็เพราะว่าหญิงชายนั้นกายต่าง
ธรรมเนียมนางหญิงไทยอย่าไหลหลง
หากแต่ชายมากครองทั้งผองนงค์
แต่หญิงจงงามกายเพียงชายเดียว
.
หากจะอ้างรักหนึ่งชายซึ้งให้
แต่ทำไมใจเอ๋ยมิเคยเหลียว
บอกรักหนึ่งทุกคนบนทางเทียว
รักหนึ่งเกี่ยวทุกหนทุกคนจร
.
จึ่งมิอยากเชื่อใครในทั้งหมด
แม้นว่าอดรักเขามิเฝ้าถอน
รักด้วยรัก..แค่ใจมิได้นอน..(ฮ่าๆ)
จะหลัง-ก่อน เชื่อไหม รักได้ทุกคน..(ฮ่าๆ)
.
พิณจันทร์

(ภาพจากอัลบั้ม คุณลิเดีย ขอบคุณค่ะ)