~หลงละอ่อน~

อาจแค่หญิงบอบบางคนอย่างฉัน
มีแค่ฝันลมแล้งระแหงโหย
ถูกเวลาคร่าทวงความร่วงโรย
กาลก็โปรยชราทาบทานวล

ระยะทางชีวิตประดิษฐ์ไว้
แต่เยาว์วัยงามขำบ่กำสรวล
ทรัพย์สมบัติจัดเด่นเป็นกระบวน
รูปสมบัติชัดถ้วนชวนตรึงตรา

มากไหวพริบสมเนื้อเอื้องามสม
ฉลาดคมสกุลล้วนหนุนค่า
เป็นสตรีมีทรัพย์นับคณา
ทรัพย์จรรยาพร้อมเพียบใครเทียบนาง

ร่ำรวยยศรวยเกียรติเครียดอยู่หนึ่ง
เพียงรำพึงถึงรักกวักเรียกบ้าง
ล้วนชายหนุ่มรุมชอบอยู่รอบทาง
กลับรู้สึกอ้างว้างบ้างเดียวดาย

อันโหยหาคือใจที่ใฝ่รัก
เพียงพบพักตร์รักเขาใจเราพ่าย
ปรารถนาร้อนเร่าเผาวอดวาย
ใจละลายตอนแก่เป็นแน่นอน

จะปริปากบอกใครได้บ้างเล่า
รัก,หลงเขาชายหนุ่มกลุ้มเกินถอน
หนุ่มสิบเก้าสาวบั้นปลายใจอาวรณ์
หลงละอ่อนรักหนุ่ม..เฮ้อ!!กลุ้มใจ

~pinnaree~

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ~หลงละอ่อน~ (อ่าน 3205 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้