ไม่มีอีกแล้ว
....
ไม่มีที่..ที่ใดให้อบอุ่น
ตักใดใดให้หนุนละมุนเท่า
ไม่มีอ้อมกอดใดใจบรรเทา
เมื่อเทียบกับแม่เจ้า..จงจำไว้
....
กวีชาวบ้าน

 

แม้นมิกอดกายเขาแนบเนาอุ่น
แม้นมิกอดนอนหนุนอบอุ่นให้
คำว่าแม่ก็ยังฝังอุ่นไอ
เป็นแรงใจเสมอเจอคนพาล

 

หวัดดีค่ะอาอาจารย์แม่กวีชาวบ้าน..คิดถึงเสมอค่ะ ต่ายจ้า