~..หนาว..~
✿•*¨
หยดน้ำค้าง..พร่างพราย ณ ปลายหญ้า
วับแวววาววูบตาครั้งคราหนาว
แต่ละหยดสดใสประกายพราว
ดุจเพชรขาว..เพริศแพร้วแวววิไล..
✿•*¨
ฟ้าเริ่มดับ..ลับสิ้นแห่งแสงสูรย์
ความอาดูรร้าวราน เริ่มหวั่นไหว
หนาวน้ำค้างข้างตัวติดขั้วใจ
เย็นเยือกไย..เย็นเฉียบสุดเปรียบเปรย..
✿•*¨
รักลับล่วง..พ่วงฉาบเพียงภาพฝัน
แสนโศกศัลย์เศร้าซม ระทมเอ๋ย
อกรัดทด จรดห้วงสุดทรวงเลย
หนาวสุดเอ่ย..อ้างใดหากไกลกัน..
✿•*¨
หยดน้ำค้าง..กลางหาวดุจดาวร่วง
ใจทั้งดวงดับดิ้นสุดสิ้นฝัน
หนาวกายยังหวังแพรห่อห่มพลัน
หนาวใจนั้น..นานเนิ่นเกินพรรณนา..
ƸӜƷ..อิงดาว พราวฟ้า.«
๕/๑๑ /๒๕๕๖