~ผ่านพบอย่าพบพาน~

~ผ่านพบอย่าพบพาน~

เมื่อพบพานย่อมมีที่สิ้นสุด
คำว่าหยุดย่อมมีถึงที่หมาย
เมื่อพานพบลบเลือนเหมือนมลาย
คำหยุดคือสุดท้ายที่ได้เจอ

เมื่อพานพบลบเลือนก็เหมือนว่าง
ทุกข์สุขทางไม่มีที่เสนอ
อาจจะมีจดจำคำเลิศเลอ
หรืออาจเพ้อคำเจ็บเคยเหน็บใจ

พบแล้วพรากจากกันในวันนี้
อาจจะมีที่พบน้อมนบใหม่
หรือแล้วแต่ต่างคนก็ต่างไป
สิ้นเยื้อใยไมตรีเคยมีมา

เมื่อสิ้นสุดพบพานก็ผ่านผัน
ทุกสิ่งอันผ่านไปไม่ถือสา
หากจะย้อนคืนกลับนับเวลา
ขอจงอย่าได้พบประสบเลย

พิณจันทร์
๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๖

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ~ผ่านพบอย่าพบพาน~ (อ่าน 11928 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้