มองผิวเผือกเปลือกกาบแค่ฉาบฉวย
เอื้อสิ่งอวยเรื่อยเดือนรวมเงื่อนไข
อ้างมุ่งหมายคลายทุกข์ปลอบปลุกใจ
บรรเทาให้ยืนหยัดอย่างทัดเทียม
สรวงส่งทูตเทวาลงมาโปรด
พลิกพิโรธบทมารท่านหาเหี้ยม
แสร้งเขินอายทายทักจั๊กกะเดียม
โอนอ่อนเปี่ยมเลี่ยมเลศมากเมตตา
ปรับเร่าร้อนย้อนเย็นเป็นระเบียบ
อดอุบเงียบใช้มือสื่อภาษา
ชี้ถูกผิดคิดต่างบางเวลา
เจรจาลบลับจับเข่าคุย
มาลัยเหลืองรอบคอคาดผ้าต่อง
ลงน้ำท่องท่วมท้นฝนตกสุย
ภัยพิบัติจัดหน่วยเร็วช่วยลุย
ย่ำรับปุยเมฆขาวเยือนราวภู
แน่ะแจรงแต่งกลอนออดอ้อนหวาน
ร้องเพลงสานสมัครรักมวลหมู่
สั่นลิ้นรัวกลั้วกล้ำพร่ำพรั่งพรู
เอาสุขสู่ราบลุ่มปกมุมเมือง
มองผิวหยาบกาบเปลือกฝั้นเชือกกล้วย
เกลียวริ้วช่วยรัดงูฟ่อขู่เชื่อง
สงบปากอยากแย่แค่ชำเลือง
หล้าฟูเฟื่องสดใสไร้กอบโกย
รพีกาญจน์
