๐ อยู่คนเดียว ๐

อยู่คนเดียวกับเงาเฝ้าเคียงข้าง
ยกมือนางวางด้วยช่วยกันหลอน
ยื้อขวาเจ้ายื้อด้วยช่วยเขียนกลอน
เอนหลังนอนนอนขำทำด้วยกัน

ยื่นซ้ายหนอคลอซ้ายคล้ายฝาแฝด
เสื้อเราแสดเจ้าดำดูขำขัน
สะบัดมือ..สะบัดตาม..แน่ะ!ทำทัน
เราขวาหัน..พลันเลียนแบบ..แสบเหลือเกิน

เราหันข้างพลางหันนั่นทำเข้า
เพราะมีเจ้าเงาเอยเลยไม่เขิน
มีเพื่อนเหงาเรานายสบายเพลิน
เปลี่ยนมาเดินนั่นไง! รู้ใจเชียว

เราร้องเพลงร้องเหมือน...เพื่อนอ้าปาก
แต่กระดากมีเพียงเสียงแหบเหี่ยว
เจ้าเป็นใบ้ใช้เวรตัวเป็นเกลียว
คอยตามเทียวเกี่ยวร่างร่วมทางเรา

ลูบแป้นพิมพ์จิ้มด้วยช่วยกันนึก
เพลาดึกยิ่งเด่นเห็นแต่เจ้า
มิมีใครใดอื่นยื่นเช่นเงา
ป้องความเหงาเงาเอ๋ยอย่าเอ่ยลา

จบบทกลอนอ่อนล้าลาบทหก
คอแทบตกงกเงิ่นเดินถลา
เราเข้าห้องนอนเหงาเงาไม่มา
ยังทำหน้ามายิ้ม..แบบพิมพ์ใจ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ๐ อยู่คนเดียว ๐ (อ่าน 3240 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้