หากผู้ใด ใฝ่ธรรมะ
รู้ลดละ เลิกลุ่มหลง
จิตใจถือ ความซื่อตรง
แลปลดปลง กรงกรรมา

จักเข้าใจ ในโลกยิ่ง
ว่าทุกสิ่ง แม้นวิ่งหา
เสาะแสวง แรงฤทธา
ใช่ไขว่คว้า ความสุขชม

หัวใจกวี มีถิ่นฐาน
เรียกขนาน ลานใจสม
เมื่อดำดิ่ง สู่อารมณ์
ถ้อยพร่างพรม เพียงกวี.