"กาสะลอง" ความประทับใจปี ๕๘ เมื่อครั้งหัดเขียนกลอนแรกๆ

"กาสะลอง"

ขาวละออเจ้าเอยใครเคยเห็น
หอมหวนเย็นชื่นใจ ใกล้นาสา
"กาสะลอง" ดอกไม้ แหล่งเหนือพา
สุขอุรา อบอวล เจ้า "ปีป" งาม
มุจรินทร์ โรส มาลี
๔.๐๓.๒๕๕๘

ตื่นมองฟ้ามาพบ ประสบเจ้า
แม้เป็นเงาก็ตามโฉมงามฉัน
ขอกาแฟแลหน่อยอย่าปล่อยกัน
เพราะทุกวันขี้อ้อนงามงอนเรา
Pitoon

งามยวนตา กาสะลอง ผองไพรพฤก
หอมยามดึกนึกหวลชวนถวิล
ยามยวนเหย้า เคล้าแอบแนบยุพิน
เปรียบวาริน กลิ่นไพร สะใบนาง
โก๋แก่ มันทุกเม็ด

ดอกปีปบานนานสะพรั่งทั้งแนวพฤกษ์
หวลรำลึกกลิ่นหอมดอมนาสา
แม้เหมันต์ผ่านแล้วเจ้าแก้วตา
มิสร่างลากรุ่นเคล้า กาสะลอง
เสือ จอมดอย

ปีปหอมแล้วนะเอยรำเพยหอม
สะพรั่งพร้อมชื่อใดลองไถ่ถาม
ละออตาชื่นจิตชวนติดตาม
เรียกอีกนามเพราะนะ กาสะลอง
รการตติ

กาสะลอง ความประทับใจเมื่อปี ๕๘
เมื่อครั้งหัดเขียนกลอนแรกๆ ค่ะ

ขอขอบคุณทุกท่านที่ร่วมแจมในครั้งนั้น
บางท่านก็ไม่ได้รู้จักกันนะคะ โพสในกลุ่ม
ตอนนี้ละครเรื่องกาสะลองน่าชมมาก เลยนึกถึงค่ะ

ขอบคุณพี่ๆ เพื่อนๆ ทุกท่านนะคะ
รำลึกถึงงานเขียนที่ดีงามเสมอ
แม้กาลเวลา จะทำให้ทุกสิ่งแปรเปลี่ยนไปแล้ว
*
ยึดมั่นในมธุรสแห่งจิตนาการ
ถ้าจิตนาการสื่อสรรค์เริ่มงดงามแล้ว
การกระทำก็จะงดงามไปด้วย
เมื่อการกระทำเริ่มงดงามแล้ว
ความสำเร็จก็จะงดงามด้วย
ให้อภัยตัวเอง และ ชื่นชมผู้อื่นอย่างจริงใจนะ
อารยะ คชทีป

สาธุค่ะ
ณัฐสุรางค์ รวบรวมและแบ่งบันค่ะ
๑๓.๐๗.๖๒

	ผู้เขียน	หัวข้อ: "กาสะลอง" ความประทับใจปี ๕๘ เมื่อครั้งหัดเขียนกลอนแรกๆ (อ่าน 5759 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้