ปีใหม่อีกปี

เมื่อรอยยิ้มพริ้มแผดแดดเช้าอุ่น
ยังไอดินกลิ่นกรุ่นจนเกือบสาย
แมลงดินพร้อมพรักขึ้นทักทาย
เหล่านกฟ้าเยื้องย้ายบนฟากฟ้า

เมื่อลาทีปีเก่าเป็นเงาแก้ว
ปีใหม่จะเพริศแพร้วกันทั่วหน้า
เมื่อทุกข์โศก​โรคร้ายภัยนานา
ที่เบียดเบียนบีฑาจะผ่านพ้น

เหมือนรักใหม่ในเรายังหวานอยู่
ดั่งผลดอกออกชูต้นเต็มต้น
เหมือนความหวังแววฉายดังไฟดล
จะเติบโตทุกหนแต่ต้นทาง

เมื่อไร้เพื่อนจะเนืองนองด้วยผองเพื่อน
แม้ห่างหายแรมเดือนอันไกลห่าง
ที่โกรธ​กันเรื่องใดมีสายกลาง
ตัดเส้นแบ่งบางบางระหว่างกัน

เมื่อแคบคับอับจนพ้นวิกฤต
สิ่งใดใดก็สัมฤทธิ์​อย่างสร้างสรรค์​
เมื่อหมดแรงกายใจจะจำนรรจ์
ขอให้ไฟคืนวันยังลุกโชน

แม้ปีเก่าลาลับนับไม่ถ้วน
ปีใหม่จะเติมส่วนที่ขาด, โค่น
ที่แข็งกร้าวร้าวร้อนจงอ่อนโยน
ดังไผ่โอนเป็นทิวลิ่วล้อลม

แม้ชีวิตใดใดจะแหว่งวิ่น
อย่าสูญสิ้นว่าพรุ่งนี้ไม่มีสม
แม้ใดมากระทบลบอารมณ์​
อาจคายคมฝึกหัดขัดเกลาใจ

เมื่อรอยยิ้มพริ้มแผดแดดเช้าอุ่น
รอยยิ้มอันการุณย์จะส่งให้
ที่ผ่านเลยผ่านมาแล้วผ่านไป
เริ่มชีวิตกันใหม่ในอีกปี

สิริวตี
30 ธ.ค. 2562

https://365-blog.com/2019/12/31/%e0%b8%9b%e0%b8%b5%e0%b9%83%e0%b8%ab%e0%b8%a1%e0%b9%88%e0%b8%ad%e0%b8%b5%e0%b8%81%e0%b8%9b%e0%b8%b5/