ถึงวันแม่ สิงหามาอีกหน
คิดถึงจนอ่อนแอแล้วแม่จ๋า
นานแล้วหนอลาไกลสุดสายตา
อยากย้อนมาให้เป็นเช่นวันวาน

สัมผัสถึงความห่วงใยมีให้ลูก
ทุกข์หรือสุขกำลังใจให้คำหวาน
สองมือแม่โอบอุ้มคุ้มภัยพาล
ประคองผ่านมรสุมที่รุมใจ

สัญญาลูกเคยให้แม่ไว้นี้
จะมีชีวิตที่ดีสว่างไสว
ยกเว้นเรื่องคู่เถิดเกิดช้าไป
ลูกทำได้สูงส่งมั่นคงงาน

ตื่นแต่เช้าเตรียมของต้องไปวัด
ลงมือจัดข้าวปลาแลอาหาร
พร้อมมาลัยขาวม่วงพวงบนพาน
กล้วยไม้บานกับมะลิมิลืมเลือน

กระซิบเรียกแม่จ๋าลูกมาแล้ว
เสียงเจื้อยแจ้วรำลึกสะอึกเอื้อน
ยิ้มเศร้าๆน้ำตาเริ่มมาเยือน
มาลัยเคลื่อนขึ้นวางข้างโกฏทอง

gintanagan
12/8/63