บาปอาศัยบุญ

เมื่อครั้งหนึ่งยังมีชายพายเรือหา
ล่องนาวาทางทะเลคนเร่ร่อน
ขออาศัยเข้าอยู่คู่ค้างนอน
เป็นคนจรแดนไกลให้เอ็นดู

เข้าทำมาหากินถิ่นบ้านนี้
เป็นคนดีขยันทุกวันสู้
ทำทุกงานมิยอมแพ้แม้ขุดคู
จนมีคู่ครองรักประจักษ์จริง

เจ้าของบ้านใจดีแบ่งที่ให้
ทั้งสองได้ร่วมจิตคิดทุกสิ่ง
จนสร้างตัวสดใสไม่ประวิง
มิหยุดนิ่งทุ่มแรงกายขยายไป

เริ่มร่ำรวยมีบุตรสุดสวาท
เกินที่คาดส่งเรียนเพียรถึงไหน
พ่อก็แก่แม่ก็เฒ่าแสนเร้าใจ
มอบลูกไว้ดูแลกิจการ

ลูกเติบใหญ่ความคิดผิดไปหมด
ได้กำหนดเจ้าบ้านออกนอกสถาน
บ้านหลังนี้ข้าเข้าดูอยู่มานาน
เจ้าของบ้านหวั่นจิตคิดระรัว

จากรุ่นพ่อถึงรุ่นนี้มีแตกหัก
ไม่รู้จักบุญคุณที่คุ้มหัว
เนรคุณคนให้อยู่มิรู้ตัว
บาปบุญชั่วมิเห็นเป็นเช่นไร
 
มนตรี  ประทุม
๒๒ ต.ค.๖๓

 

วนเวียนหมุนบุญกรรมตามทำสร้าง
มืดสว่างขึ้นลงอย่าสงสัย
อยู่ลอยล่องต้องจมมีถมไป
ทุกข์ยากไร้ซัดเซด้วยเนรคุณ

บทชีวิตลิขิตล้ำตนกำหนด
ธรรมงามงดโอบเอื้อแผ่เกื้อหนุน
หนึ่งในนั้นกตัญญูรู้พระคุณ
หลักค้ำจุนปกปักคนรักดี

Jannjao