~"ยามหวีสาง..แด่นางใจ?"~

~"ยามหวีสาง..แด่นางใจ?"~

๏

๐ ครั้นลมพลิ้วแผ่วแผ่วแล้วไหวไหว
ราวเส้นไหมเงาวามยามต้องแสง
ริ้วเล็กเล็กประกายคลายสำแดง
กลิ่นไอแฝงจริตหอมติดมือ

๐ นิ่มเมื่อไล้ดั่งต้องใยทองแก้ว
แสงวับแววดำขลับขยับสื่อ
คือสายใยสรรค์สร้างหลายอย่างคือ
คราได้ถือหวีสางอย่างนุ่มนวล

๐ อยู่ด้านหลังของเธอเผลอจ้องพักตร์-
ในกระจกนงลักษณ์มักหยิกข่วน
สางเบาเบากะพริบกระซิบยวน
สื่อรัญจวนหลอมจิตสะกิดใจ

๐ สางนิ่มนิ่มเบาเบาราวทุกเส้น
สางเพื่อเน้นรากรักยึดหนักได้
สางเริ่มต้นสู่ปลายฝังภายใน
ด้วยมือรักพิสมัยทำให้เธอ

๐ จากเริ่มต้นละเมียดละเลียดช้า
หน่วงเวลาเพื่อกาลหวานเสมอ
เช่นทุกวันทุกครั้งหวังปรนเปรอ
สางไม่เลอเลิศนักแต่รักจริง

๐ ยามลมพลิ้วแผ่วแผ่วแล้วก้มหอม
เอ่ยปากพร้อมสบตาว่ารักยิ่ง
มืออาจแข็งไปบ้างพลางอย่าติง
สางเพื่อหญิงรักเท่า..เจ้าชีวิต๚ะ๛

ธนเดช จตุคามฯ
มิวนิก เยอรมัน
๑๒ พฤศจิกายน ๒๕๖๐

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ~"ยามหวีสาง..แด่นางใจ?"~ (อ่าน 12306 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้