ใต้ฟ้าเดียวกัน

..ใต้ฟ้าเดียวกัน..
เหม่อมองฝนหล่นสายเป็นพรายพลิ้ว
ระลอกริ้วปลิวพัดสะบัดไหว
ใบไม้ปลิดริดหล่นต้นแกว่งไกว
นกเขาไพรบินหลบยังคบคอน

ชโลมซัดดุจคลื่นคืนกลับฝั่ง
ไม่หยุดยั้งรั้งหายฤๅถ่ายถอน
วิหคน้อยคอยคู่สู่รังนอน
มิบินจรจากเดี่ยวให้เดียวดาย

พิรุณหยาดหยดมาสุธาฉ่ำ
นภาล้ำเลิศรุ้งพุ่งเป็นสาย
สุรีย์แดงแสงอ่อนดูผ่อนคลาย
ชีวิตกลายคล้ายลับหวนกลับคืน

ธรรมชาติวาดสวยด้วยสัตว์โลก
จะสุขโศกเศร้าแสดงไม่แสร้งฝืน
ช่วยพิทักษ์รักษ์ไว้ให้ยั่งยืน
อยู่กลมกลืนร่วมกันนิรันดร..

หนึ่งโสม
๙.๑๒.๒๕๕๖

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ใต้ฟ้าเดียวกัน (อ่าน 4110 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้