กลอนดอกสร้อย  ปลิดชีวิต

ชีเอ๋ยชีวิต
เราปลิดชีพเขาเอาไปไหน
ไว้เพื่อกินเพื่อขายสบายใจ
เพื่อดับไฟโมโหเคยโกรธา

ชั่วชีวิตเราหนอเหมือนก่อหนี้
ทั้งชาตินี้และอาจถึงชาติหน้า
ชีพเราก็ถูกปลิด...อนิจจา
รอเวลาลงหลุมคลุมดินเอย

...............................

เปลวเพลิง