..ถ้วยเก่าเขาลืม..

..ถ้วยเก่าเขาลืม..

กาแฟเช้าถ้วยเก่ารสเราหมาง
ชงแล้ววางให้ดื่ม คนปลื้มหาย
ฤาลี้หลบพบร้อนจึงซ่อนกาย
อาจถึงบ่ายลี้หลบไม่พบชิม

เป็นกาแฟถ้วยเก่ารสเนาจืด
กาแฟชืดความหวานเลยพาลอิ่ม
รูปไม่งามสล้างเหมือนนางพิม
มิชวนลิ้มทันสมัยรสใหม่มา

จึงแต่เพียงดื่มกินค่อยรินรส
น้ำตาหยดแทนหวานน้ำตาลหนา
ค่อยค่อยดื่มปลื้มก่อนตอนสัญญา
ตราบชั่วฟ้าดินดับไม่ลับเลือน

กาแฟใจก่อนนี้สุขขีรส
ดื่มจนหมดรสใดก็ไม่เหมือน
อร่อยเกินรสใดมิไกลเรือน
กาแฟเยือนแปลกใหม่ก็ไม่มอง

แต่เช้านี้คนดื่มเคยปลื้มตอบ
รสใหม่มอบชอบใจให้เป็นสอง
ลืมถ้วยเก่าเนาหวานมิผ่านปอง
กาแฟซอง ผสม มาบ่มไป

กาแฟเช้าถ้วยเก่าเพียงเราดื่ม
คนเคยปลื้มลืมรส..มีสดใหม่
ลืมถ้วยเก่าเนาทรวงเคยห่วงใย
กาแฟใจ..ไร้เงาเจ้าของชิม

พิณจันทร์

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ..ถ้วยเก่าเขาลืม.. (อ่าน 3703 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้