Username:
Password:
หน้าแรก
ห้องสนทนา
ช่วยเหลือ
ค้นหา
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..
>>
บทกลอนไพเราะ
>>
กลอนให้แง่คิด
>>
" เกินกว่าที่จะค้นเจอ "
หน้า: [
1
]
ลงล่าง
« หน้าที่แล้ว
ต่อไป »
พิมพ์
ผู้เขียน
หัวข้อ: " เกินกว่าที่จะค้นเจอ " (อ่าน 3804 ครั้ง)
0 สมาชิก
และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
masapaer
เอาน่า!แล้วมันจะผ่านไป
บรรณารักษ์
ออฟไลน์
กระทู้: 752
รอยยิ้มและเสียงหัวเราะของคุณ คือรางวัลอันยิ่งใหญ่
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
|
" เกินกว่าที่จะค้นเจอ "
«
เมื่อ:
02 กุมภาพันธ์, 2557, 03:28:31 PM »
หน้าแรก
" เกินกว่าที่จะค้นเจอ "
" เกินกว่าที่จะค้นเจอ "
จิตคิดฝันอันหนึ่งซึ่งว่าแปลก
ต่างยอมแบกแทรกจินต์ถวิลไหว
ค้นนิยามความจริงสิ่งที่ไกล
ความหมายโลกกว้างใหญ่ไร้นิยาม
ผูกรู้สึกตรึงตราหาคำตอบ
ที่โลกมอบต่อไว้ในคำถาม
มวลอากาศธาตุใดในเขตคาม
นิมิตความหมายสร้างอย่างบรรจง
ทุกขณะหายใจในเวียนว่าย
คิดมิตายหรือดับอับแรงส่ง
ค้นนิยามตามจิตในทิศตรง
หรือลืมหลงเส้นทางอย่างน่ากลัว
กับดวงตาฟ้าให้ใช่มองเห็น
ภาพที่เป็นเพียงธาตุอากาศกลั้ว
ยังคงตั้งคำถามนิยามรัว
เหมือนลืมตัวทุกขณะแม้ตามอง
ทอดอาลัยใต้เดือนเหมือนสับสน
อาวรณ์วนค้นใจในสิ่งผอง
เพียงขยายในกรอบรอบครรลอง
มิอาจต้องคำตอบที่ครอบคลุม
ในโลกนี้ที่อ้างว่ากว้างใหญ่
ฤาเท่าจินต์ภายในใต้มรสุม
ดูเวิ้งว้างกว้างใหญ่ไร้เขตมุม
ไม่มีกลุ่มความหมายให้ค้นเจอ
พิณนรี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
,
ธนุ เสนสิงห์
,
พิณจันทร์
,
ตรีประภัสร์
,
ศิลาสีรุ้ง
,
ระนาดเอก
,
Black Sword
บันทึกการเข้า
~รวมทุกสำนวนของ"masapaer"ค่ะ~
~สติตัวเดียวก็เอาอยู่~
พิณจันทร์
ผู้ดูแลบอร์ด
ออฟไลน์
กระทู้: 1304
|
|
Re: " เกินกว่าที่จะค้นเจอ "
«
ตอบ
#1 เมื่อ:
02 กุมภาพันธ์, 2557, 04:47:01 PM »
หน้าแรก
Re: " เกินกว่าที่จะค้นเจอ "
~เกินกว่าคือหาตัวเอง~
เกินกว่าสิ่งอื่นใดที่ใคร่หา
เกินกว่าตามองเห็นเป็นเสนอ
แม้นแค่อยู่ใกล้ชิดจิตละเมอ
แม้เลิศเลอมองไปก็ไม่มี
เกินกว่าใครใหญ่ยิ่งทุกลิ่งล้ำ
แม้นที่ต่ำย่ำหาก็ลาหนี
เที่ยวดั้นด้นค้นหาป่าไพรี
ดับชีวีที่หมายยังหายไป
เกินกว่านั้นปัญญาบางพาปิด
เหมือนมืดมิดคิดเห็นเป็นไฉน
เหมือนอยู่ชิดผิดแผกคล้ายแปลกไกล
คืออะไร..ให้อยู่ทุกผู้คน
อาจข้ามน้ำข้ามทะเลเดินเร่ร่อน
อาจลาจรค่อนโลกเศร้าโศกหม่น
อาจจะหาลาหายลับกายตน
แม้สุขล้นยังหาเป็นอาจินต์
การค้นหาตัวตนคนเรานั้น
ผันผ่านวันหันลบมิจบสิ้น
จะสูงเกินเทียมฟ้าหรือติดดิน
บางโดนหมิ่นปัญญาชีวาวาย
อยู่ด้วยกันหันจิตให้คิดหา
มิเกินกว่าลาหนีฤดีพ่าย
เหมือนได้พบธรรมะละอบาย
คือใจกายของตนคนเราเอง
พิณจันทร์
๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๗
*..อิอิ เปลี่ยนมั่ง พิณจันทร์,น้องต่ายค่ะ...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ตรีประภัสร์
,
masapaer
,
ศิลาสีรุ้ง
,
ระนาดเอก
,
Black Sword
,
ธนุ เสนสิงห์
บันทึกการเข้า
~รวมทุกสำนวนของ"พิณจันทร์"ค่ะ~
หน้า: [
1
]
ขึ้นบน
พิมพ์
« หน้าที่แล้ว
ต่อไป »
กระโดดไป:
เลือกหัวข้อ:
-----------------------------
บทกลอนไพเราะ
-----------------------------
=> กลอนรัก
=> กลอนเศร้า
=> กลอนคิดถึง
=> กลอนงอนง้อ
=> กลอนคลายเครียด
=> กลอนให้แง่คิด
=> กลอนอวยพร
=> บทประพันธ์อันน่าประทับใจ
=> กลอนเปล่า
=> เรื่องสั้น แนวนิยาย
-----------------------------
อารมณ์กลอน
-----------------------------
=> การใช้งานบอร์ด-แจ้งปัญหา
=> สมาชิกแนะนำตัว
=> สารบัญกลอน สมาชิกกลอน
=> ห้องเรียนรู้คำประพันธ์
=> โคลง
=> ฉันท์ กาพย์ ร่าย
=> กลบท
=> คำคมอารมณ์กลอน
===> หมวดความรัก
===> หมวดเศร้า - อกหัก
===> หมวดการให้แง่คิด
===> หมวดคลายเครียด
-----------------------------
คุยเรื่องร้อยแปดชาวอารมณ์กลอน
-----------------------------
=> กระดานประชาสัมพันธ์สำหรับสมาชิก
=> คุยได้ทุกเรื่อง
=> ดูหนัง-ฟังเพลง-คลิปความบันเทิง
=> ขอความช่วยเหลือในการแต่งคำประพันธ์
-----------------------------
กฎระเบียบและการจัดการประกวดคำประพันธ์
-----------------------------
=> ห้องประกวดคำประพันธ์
กำลังโหลด...
