เผอิญดูทีวี ช่องต่างๆ และ ได้มาฟังเพลงนี้ เพลงที่คุณสุเทพได้ร้องไว้ เป็นดนตรีเก่า ผมซาบซึ้งใจมาก และ มีความรู้สึกว่า ถึงบ้านเมืองเราจะยุ่งเหยิงแค่ไหน ความเห็นจะแตกต่างกันมากเท่าไร ความดี ความไม่ดี จะอยู่ใกล้หรือไกลหัวใจใครๆ เพียงใด แต่ผมอยากบอกว่า ผมรัก และ ภาคภูมิใจ ในบ้านเมืองนี้ ไม่เคยรู้สึกว่า บ้านเมืองเรามีแต่ปัญหาและไม่น่าอยู่แต่อย่างใด
ผมเชื่อเสมอว่า บุคคลที่ทำคุณงามความดี ความดีนั้นย่อมเป็นธรรมคอยปกปักรักษาผู้นั้น ส่วนบุคคลใดที่คิดและทำในสิ่งตรงกันข้าม ย่อมได้รับผลตามกรรมที่ตนเองได้ทำไว้
ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกย่อมมีเหตุที่มาที่ไป ผมคิดว่า ผลที่เราหรือใครๆที่ได้รับ ล้วนมาจากเหตุดีหรือเหตุไม่ดี ที่เราได้ก่อขึ้นทั้งสิ้น
ครั้งหนึ่ง ผมเคยไปเที่ยวประเทศเกาหลี ผู้พาเที่ยวได้บรรยายถึง ความรักและชาตินิยมของคนในประเทศนั้นๆ และ ได้กล่าวพาดพิงถึง สีเสื้อที่แตกต่างในประเทศไทย ผมได้ฟังก็นิ่งเฉยไม่ได้โต้แย้งใดใด แต่ได้มาคิดทบทวนถึงสิ่งที่เขาพูด ก็เป็นเสมือนกระจกที่คนต่างชาติภาษาได้มองผ่าน นัยส์ตาและความคิดของเขา ฉะนั้น การที่เราจะให้เขาได้มองในบรรทัดฐานและ ความจริงเดียวกับเรา ย่อมเป็นไปได้ยาก เพราะ ตาที่มองก็คนละตา หัวใจที่คิดก็คนละดวง สมองที่ได้รับข่าวสารข้อมูล ก็คนละขั้วคนละข้าง คนละประเพณี ความลึกของข้อมูล ความใส่ใจในการหาข้อเท็จจริง ก็อยู่ในระดับที่แตกต่างกัน ฉะนั้น จึงเป็นธรรมดาที่จะต้องมองอะไรที่ต่างกัน
ผมไปเที่ยวห้าหกวัน แต่วันที่เครื่องบิน กำลังลงจอดที่สนามบินสุวรรณภูมิ ผมก็ไม่ทราบว่า ตนเองทำไมต้องดีใจ และ ซาบซึ้งถึงเพียงนี้ ที่ได้เห็นแผ่นดินของผม ได้เห็นสนามบินของประเทศไทย เมื่อผมมองลงมาจากเครื่องบิน
555555 ที่กล่าวมาก็ได้แต่บ่น ฟังเพลงดีกว่านะครับ ..........จั่นเจา
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=Z4CLjXMadb4