(ขอขอบคุณภาพจาก www.bloggang.com)

ระบำใบไม้
*********
ระบำใบไม้เบี่ยงเหวี่ยงตัวบิด
หลุดขั้วปลิดลอยปลิวลิ่วฟ้าเปลี่ยว
พลิ้วร่างดิ้นน่าดูเพียงครู่เดียว
พออ่อนเรี่ยวแรงลมล้มเรี่ยราย

ใบไม้สวยสำหรับประดับต้น
แห้งโรยหล่นค่าลดหมดความหมาย
นับวันเฉาเน่าสิ้นฝังดินทราย
ผลสุดท้ายกลายเป็นเลนโคลนตม

ชีวิตคนก็คล้ายใบไม้นั่น
โลดเต้นตามวารวันอันเหมาะสม
พอหมดแรงอ่อนล้า..ก็พาล้ม
ชีวิตล่มสลายถึงวายวาง

ใบไม้ร่วงจมเลนยังเป็นปุ๋ย
บำรุงดินร่วนซุยพฤกษ์สล้าง
แล้ว “ชีวิตเมื่อลับร่างอับปาง..
ได้สรรค์สร้างสิ่งใดให้แผ่นดิน”

สุวัฒน์  ไวจรรยา
๑๒ / ๐๓ / ๒๕๕๗

><><><><