*** สอนน้อง ตอนเบญจกัลยาณี ***
** โอ้น้องจ๋าหันหน้ามาฟังคำพี่
มีเรื่องดีจะบอกกล่าวให้เจ้ารู้
เพื่อส่งเสริมคุณค่าให้เฟื่องฟู
ปรากฏอยู่เป็นศักดิ์ศรีสตรีไทย
** อันความงามตามหลักพระพุทธศาสนา
มีคุณค่าสุดประมาณตระการใส
พี่จะนำมาบอกเล่าให้เข้าใจ
เพื่อนำไปเป็นความรู้คู่กายา
** มีชื่อว่า "เบญจกัลยาณี"
สุดแสนดีที่ทุกคนควรค้นหา
ห้าประการที่สำคัญจะพรรณนา
ให้น้องยาได้ฟังและเข้าใจ
** ประการหนึ่งคือ "ผมงาม" แต่กำเนิด
เป็นเงางามล้ำเลิศเกินขานไข
ดังหางนกยูงสูงค่ากว่าสิ่งใด
ยาวจากไหล่ถึงเอวนวลชวนให้มอง
** ประการสองคือ "เนื้องาม" โดยไม่แต่ง
ริมฝีปากสีแดงไม่เป็นสอง
เหมือนตำลึงสุกใสน่าใฝ่ปอง
ริมฝีปากทั้งสองเรียบชิดกัน
** ประการสามมี “ฟันงาม” ยามแย้มยิ้ม
ขาวดังสังข์ช่างจิ้มลิ้มชวนให้ฝัน
เมื่อได้เห็นประทับใจไปนานวัน
ฟันเธอนั้นงามยิ่งนักใครจักเมิน
** ประการสี่มี “ผิวงาม” ละเอียดอ่อน
ไม่ย่อหย่อนงามตาน่าสรรเสริญ
ขาวดังดอกกรรณิการ์พาเพลิดเพลิน
งามเหลือเกินดำเหมือนดอกอุบล
** ประการห้ามีคุณค่าคือ “วัยงาม”
ทุกโมงยามยังสดใสไม่หมองหม่น
แม้นคลอดบุตรสิบครั้งยังน่ายล
บุตรสิบคนงามดังคลอดครั้งเดียว
** เบญจกัลยาณีที่กล่าวมาห้าประการ
เป็นหลักฐานให้นึกถึงพึงเฉลียว
คือความงามที่กล่าวขานเนิ่นนานเทียว
มีหญิงเดียวในหมื่นพันเลือกสรรมา
** ทุกวันนี้มีอยู่พร้อมในผู้หญิง
เพราะทุกสิ่งตกแต่งได้ตามปรารถนา
จะให้งามเต่งตึงดึงหน้าตา
ให้กายาผ่องใสยังได้เลย
** หรือปากแดงอย่างไรก็ทำได้
ทุกทุกอย่างมีให้อย่างเปิดเผย
เลือกเอาได้ตามต้องการดังภิเปรย
ฟันขาวเอยผิวงามเอยเชิญเลือกเอา
** โอ้น้องจ๋าฟังวาจาที่พี่กล่าว
ดำหรือขาวก็ไร้ค่าถ้าอับเฉา
จงรักนวลสงวนใจไม่ดูเบา
ตัวของเราจักล้ำค่าหาใดปาน
สมพงศ์ ชูสุวรรณ |
