สะพานใจข้ามให้ได้...

หากข้ามคืนข้ามฝันอย่างวันนี้
ข้ามนทีเชี่ยวกรากและขวากหิน
การเดินทางสร้างสมอารมณ์จินต์
ย่อมถึงถิ่นกินหวานสะพานดาว

หากข้ามฝันหันเหร่อนเร่จิต
เคียงนิมิตคิดเดินทางเหินหาว
ระเริงคำพร่ำปะจนระนาว
ความปวดร้าวคราวกินหวานสิ้นยล

แต่เมื่อข้ามยามไต่อาลัยหวาน
มากเจือจานหวานรับจนสับสน
หวานจริงใจไม่เลือกมองเปลือกคน
ร้าวกมลหม่นหมางตามทางมี

จึ่งแต่เพียงมุ่งมั่นจวบวันรุ่ง
ตั้งใจมุ่งจุงตนหลบพ้นหนี
หากเพียงแต่แลมองท้องนที
อาจวารีปรี่ไหลอาบไฟเย็น

อาจบางที่ที่มองทั้งผองสิ่ง
สายน้ำนิ่งยิ่งลึกตรองตรึกเห็น
สิ่งที่มองมิใช่ในสิ่งเป็น
แสงแห่งเพ็ญส่องไปก็ไม่เจอ

ขอข้ามคืนแห่งฝันมุ่งมั่นเถิด
ขอบังเกิดงามทางสร้างเสนอ
สะพานดาวน้าวใจส่งให้เธอ
งามเลิศเลอยังถิ่นกวินงาม.

พิณจันทร์
๒๖ เมษายน ๒๕๕๗